Dziś trochę lepiej

Idziemy do weta na kontrolę i kolejny zastrzyk.

Bez poprawy

Mimo zastrzyku przeciwbólowego i przeciwzapalnego Huan wciąż kuleje. Bardzo się martwię. Jezu, Tobie zaufałem, obym nie doznał wstydu na wieki.

Pies zaczął kuleć

Znowu chyba coś sobie naciągnął. Nie wiem, czy zdołamy dojść do weterynarza.

διὸ

A wydaje się, jakby dopiero co był Wielki Piątek. Przejście od smutku i żałoby do radości jest takie nagłe, zda się, za szybkie, nie nadążam za nim. Tak jak w hymnie o kenozie Chrystusa (Flp 2:6-11) maleńkie słówko, διὸ, powoduje przejście od uniżenia i śmierci do chwały Jezusa.

Nie tak słodko

Kartki świąteczne są zwykle słodkie: łagodny Jezus, baranki, kwiaty. Tymczasem liturgia przypomina, że Zmartwychwstałego ustanowił Ojciec Sędzią żywych i umarłych (Dz 10:42), że dał Mu w dziedzictwo wszystkie narody (Ps 2:8), a On sam nie wchodzi na drogę grzeszników (Ps 1:1). Zmartwychwstały jest nie tylko miłosierny, ale i groźny.

Na trawniku widziałem trzy stokrotki, tworzące idealny trójkąt równoramienny. Obraz Trójcy Świętej.

Na Wielkanoc

Surrexit Christus, spes mea. Alleluia.

Dużo radości i pokoju dla wszystkich!

 

Tajemnica imienia

Wielka Sobota, dzień tajemnicy szczególnie mi bliskiej: Descensus ad inferos. Zstąpienie do Otchłani.

Jezus naprawdę zstąpił do krainy umarłych, i naprawdę z niej wyszedł.

Psalmy świętego Triduum to psalmy samego Chrystusa, On sam je odmawia w swojej męce.

Majestat Pana

Przed ubiczowanym, umęczonym i ukrzyżowanym Chrystusem padamy na kolana i błagamy: Święty Boże, święty mocny, święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami. Oto ukrzyżowany majestat Pański, wobec którego jak najwłaściwsza jest nasza pokora i uniżenie.

Byłem dziś na ciemnej jutrzni w katedrze. Byłoby to piękne nabożeństwo, gdyby nie to, że przygrywano na keyboardzie, a kantor swym śpiewem wszystkich skutecznie zagłuszał.

Dwie strony krzyża

Krzyż w liturgii Wielkiego Tygodnia jest jednocześnie bolesny i chwalebny. Śpiewamy o nim jako o narzędziu Męki Pańskiej, ale głosimy też jego chwałę jako zwycięskiego drzewa, które wydarło łup Otchłani, a zdobne jest w królewską purpurę.

Aniołowie i dzieci

Piękna antyfona  z dzisiejszego oficjum: Z aniołami i dziećmi okażmy się wierni, wołając do Zwycięzcy śmierci: Hosanna na wysokościach.

Anima mea in manibus meis semper

Pierwsze nieszpory Niedzieli Palmowej, ich psalmy, uświadamiają mi, że dla Jezusa zaczynał się ostatni tydzień życia. I On o tym wiedział, doskonale wiedział, miał świadomość wszystkiego: że będzie zdradzony, opuszczony, umęczony i zabity. Psalmy 1. nieszporów pięknie to przedstawiają. Spróbujmy je dziś odmówić właśnie w duchu rozpoczęcia ostatniego tygodnia życia Jezusa.

Filologia z botaniką

Nie lubię nazw żonkile i narcyzy. Brzmią dla mnie po prostu nieprzyjemnie. Gdyby było jak po grecku narkissos (chociaż samo słowo jest jeszcze przedgreckie), podobałoby mi się, ale przez łacinę wprowadzone 'c' brzmi bardzo nieprzyjemnie. Żonkil z kolei brzmi ohydnie z francuska. A są to przecież takie piękne kwiaty.

Ostatnia noc świata

What if this present were the worlds last night?
Marke in my heart, O Soule, where thou dost dwell,
The picture of Christ crucified, and tell
Whether that countenance can thee affright,
Teares in his eyes quench the amasing light,
Blood fills his frownes, which from his pierc'd head fell.
And can that tongue adjudge thee unto hell,
Which pray'd forgivenesse for his foes fierce spight?
No, no; but as in my idolatrie
I said to all my profane mistresses,
Beauty, of pitty, foulnesse onely is
A signe of rigour: so I say to thee,
To wicked spirits are horrid shapes assign'd,
This beauteous forme assures a pitious minde. (John Donne)

Oczekiwanie

Oczekujcie na Mnie w dniu, gdy powstanę (...) bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię. (So 3:8)

Ciężko mi cokolwiek pisać. I czytać.

6 kwietnia 3019 roku był Nowy Rok w kalendarzu elfów, a Celeborn i Thranduil spotkali się po zwycięskich bitwach.

Wyznanie

Chaucera dużo w życiu nie czytałem.