Połowa roku pod znakiem Trójcy Świętej

Połowa roku dziś mija, w niedzielę Najświętszej i błogosławionej Trójcy. Dzień  światła, dzień blasku, dzień jasności niestworzonej, która przenika nasze dusze, zmieniając je w jaśniejące świątynie swojej chwały. Trójca stoi u początku działalności Jezusa, objawiona nad wodami Jordanu przy chrzcie Pana, i u kresu Jego ziemskiego życia, gdyż o tajemnicach swoich, Ojca i Ducha mówił Jezus przy Ostatniej Wieczerzy. Wreszcie, po swoim zmartwychwstaniu, kazał uczniom chrzcić w imię chwalebnej Trójcy: takim chrztem wszyscy zostaliśmy obmyci, w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.

wuldor ormæte butan ænde wunigende

Gloria ingens, sine    fine manens,

sy þrynnisse healicre godcundnysse

sit Trinitati, summae Deitati,

ealle geond worulda stefne samod mid anre

cuncta per saecla. Voce    simul       una

ealle    secgan

cuncti dicamus:

                                 sy hit swa

                                 Amen.

(hymn do Trójcy Świętej, ze staroangielskimi glossami, z hymnarza z Durham)

Sprawdzony mit

Ludzie zwykle nie wiedzą, że robią z kogoś Króla-Rybaka, zranionego świętą włócznią, skazanego na straszliwe cierpienie. Może gdyby wiedzieli, zważaliby na to, jakie ciosy zadają.

Typy: sprzątaczka

Czytam (po raz pierwszy) Przyjdź i zgiń Agathy Christie. Wspomniana tam sprzątaczka, pani Head, poza wyglądem (jako że przypominała, według opisu, gumową piłkę) zdaje się być wierną kopią naszej sprzątaczki. Charakter, zainteresowania, sposób mówienia...

Aczkolwiek, po zastanowieniu się, doszedłem do wniosku, że jeśli się dobrze wpatrzyć, to da się zobaczyć podobieństwo do gumowej piłki.

Hiob w Śródziemiu

Silmarillion czy Władca Pierścieni przypominają Księgę Hioba. Niby wszystko kończy się dobrze, ale za jaką cenę? Hiob miał nowe dzieci, ale czy zapomniał o tych, które umarły? Czy zapomniał o swoim cierpieniu? Czy elfy mogą zapomnieć o swoich cierpieniach w Beleriandzie, o straconych Silmarilach? Czy pokonanie Saurona sprawia, że znika smutek odejścia elfów?

Wszystkie opowieści zaczynają się dobrze i radośnie, potem przychodzi ciemność, cierpienie i śmierć, potem mamy eukatastrophe (zauważcie, jak ona jest niezwykła u Hioba!), ale jest w niej posmak smutku, ślady cierpienia. Działanie pamięci? Nie można wrócić do pierwotnego stanu, ciemność i cierpienie już go skaziły, nie da się go odzyskać. Arda została skażona... Pokonanie Morgotha, pokonanie Saurona nie są w stanie tego odwrócić. Pozostaje nadzieja na odrodzenie, ale czy w nim będzie odzyskane wszystko to, co stracone? Czy w trawie odrodzonego świata znajdziemy stare gullnar töflur (cf. Völuspá 61)?

Mater Ecclesiae

Deus, misericordiarum Pater, cuius Unigenitus, cruci affixus, beatam Mariam Virginem, Genetricem suam, Matrem quoque nostram constituit, concede, quaesumus, ut, eius cooperante caritate, Ecclesia tua, in dies fecundior, prolis sanctitate exsultet et in gremium suum cunctas attrahat familias populorum. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Dzień świętej Maryi, Matki Kościoła. To także święto patronalne domu-klasztoru, w którym mieszka obecnie papież-emeryt, Benedykt XVI.

Witaj, Matko pięknej miłości,

Tyś nadzieją zmiłowań Boskich,

Matko łaski tak niepojętej,

Matko pełna radości świętej.

O Maryjo!

Patrząc na kwiaty w kościele

Dziwię się, że są już mieczyki. Tak wcześnie? W maju? Mieczyki, za mojej młodości, pojawiały się w lipcu, na początku sierpnia. Straszne przyśpieszenie.

Babeczka w ławce obok przez całą mszę rozglądała się, uśmiechała, machała do kogoś. Jak tu się skupić? Czy do niej w ogóle dotarły teksty Pisma i liturgii? Czy po prostu przyszła jak na jakieś spotkanie towarzyskie?

Czy wypada, aby ksiądz, odprawiając mszę, błyszczał od ołtarza szerokim uśmiechem? Może to radość duchowa... Ale jakoś nie pasuje duchowi liturgicznej modlitwy. Bardziej mi wyglądała na uśmiechanie się do ludzi w kościele, albo do własnych myśli. W liturgii przecież nawet radość jest stonowana, wyrażona słowami i melodią: logike latreia, sophronismos. Przy takim uśmiechu mam wrażenie, że za chwilę usłyszę: Hello, everybody, nice to meet you, yea, cool!

Za pieśń najwłaściwszą na wielką uroczystość Zesłania Ducha Świętego organistka uznała Boże, coś Polskę. Boże, coś organistkę stworzył, oświeć ją łaskawie...

Kościół w Chinach

Dziś szczególnie modlimy się za, drogi naszemu sercu, Kościół w Chinach. Oto kilka obrazków, które pozwolą nam zbliżyć się do Kościoła chińskiego.

Zwiastowanie

Narodzenie Chrystusa

Chrzest Chrystusa

Zmartwychwstanie Chrystusa

Wniebowzięcie Matki Bożej

Matka Boża Wspomożycielka wiernych z Szeszan

Najważniejsza zwrotka

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,      
daj, by i Syn poznany był,
i Ciebie, jedno Tchnienie Dwóch,
niech wyznajemy z wszystkich sił.

Poznać Boga... Nie chodzi tylko o poznanie intelektualne, ale o wejście w głęboką, osobistą, intymną relację z Ojcem, i Synem, i Duchem. Poznanie w sensie biblijnym. Wejście w bliski kontakt z Bogiem. To jest łaska Ducha Świętego, alleluja, alleluja.

Zesłanie Ducha Świętego (mszał Bertholda)

Jasne, przejrzyste przedmioty, pisał św. Bazyli, dotknięte promieniem światła nabierają blasku jeszcze większego, stają się jeszcze bardziej jaśniejące. Tak samo, stwierdza grecki teolog, jest z duszą, dotkniętą światłem Ducha Świętego.

Dziś obchodzimy Zesłanie Ducha Świętego, dzień, w którym, jak mówi Pismo, napełnił On okrąg ziemi i wszystkie narody. W tym roku ta uroczystość przypada 24. maja, a jest to Dzień Modlitwy za Kościół w Chinach, ogłoszony w 2007. roku przez Benedykta XVI. Wzywajmy wstawiennictwa świętej Dziewicy, Wspomożycielki chrześcijan, szczególnie czczonej w Chinach, niech poleca Bogu cały Kościół chiński.

Modlitwa na wigilię

Modlitwa na wigilię, czyli nocne czuwanie, w uroczystość Pięćdziesiątnicy, czyli Zesłania Ducha Świętego:

Przez Twoje święte Ducha Zesłanie, Boży Synu, odpuść nam nasze zgrzeszenie; wierzymy, żeś Ducha zesłał, żywoteś nasz naprawił, śmierci wiecznej nas zbawił, swoją świętą moc zjawił.

Duchu dany na odpuszczenie grzechów, Duchu, który przemieniasz chleb i wino w Najświętsze Ciało i Krew Chrystusa, Duchu, który w nas mieszkasz, rozlej w naszych sercach miłość Bożą!

Cmentarne kwiaty (tylko obrazki)

Skąd się biorą rzeźnicy?

Na Pierwszą Komunię dziecko dostało kucyka. Kucyk śmierdział, dziecko było niezadowolone. Kucyka oddano do rzeźni. Na szczęście został wykupiony przez fundację, pomagającą takim jak on stworzeniom.

Niestety, w tym kraju podejście do Pierwszej Komunii jest, bardzo często, zdecydowanie materialistyczne, a podejście do żywych stworzeń Bożych wcale nie lepsze. Pierwsza Komunia to prezenty, z samą Komunią na ogół niemające nic wspólnego. A stworzenia Boże, za które człowiek odpowiada przed Stwórcą (jak o tym pisał św. Tomasz z Akwinu), postrzegane są czysto użytkowo i, również, materialistycznie.

Człowiek jest tylko zarządcą tego świata, nie jego władcą, i zda sprawę ze swego zarządu przed Bogiem, który jest Panem świata.

Św. Bazylego lektura psalmu

Czyta się dziś w liturgii fragment dzieła św. Bazylego Wielkiego O Duchu Świętym. Teolog odnosi do Ducha Świętego fragmenty psalmu 51 [50], gdzie mowa o duchu prawym, duchu kierującym (πνεῦμα εὐθὲς καὶ πνεῦμα ἡγεμονικόν, Ps 51 [50]:12.14). To ciekawy przykład lektury Pisma, teraz często wzgardzony i przez biblistów, i przez domorosłych egzegetów. A przecież Pismo wiele ma poziomów, różnej głębokości nurty toczy, w których można znaleźć więcej niż kiedykolwiek śniło się filozofom. Kto bowiem poznał myśl Pana, który jest Autorem Pisma?

fragment O Duchu Świętym św. Bazylego

Błagamy, przybądź!

Na czas oczekiwania na Zesłanie Ducha Świętego polecam dobrze znany hymn do tegoż Ducha w pięknym i dokładnym przekładzie Anny Kamieńskiej:

O Duchu Stwórco, przybywaj,

umysły wiernych nawiedzaj,

łaską niebiańską napełniaj

któreś uczynił stworzenia.

       Pocieszycielem nazwany,

       z niebios od Boga zesłany,

       zdrój żywy, żar, miłowanie

       i duszne Tyś namaszczenie.

Dar siedmiokrotnej postaci,

palec wszechmocnej prawicy,

Ty obiecaną od Ojca

gardła wymową wzbogacasz.

       Oświecaj zmysły jasnością,

       napełniaj serca miłością,

       ciała naszego niemoce

       umacniaj w niezmiennej cnocie.

Wroga precz od nas oddalaj,

a pokój Boży przybliżaj,

byśmy za Twoim przewodem

wszelkiej chronili się szkody.

       Pozwól przez Ciebie znać Ojca,

       poznawszy poznać Cię w Synie,

       zwól w Ciebie, Ducha w Obojgu,

       wierzyć o każdej godzinie.

A dla zainteresowanych, grecka modlitwa do Ducha Świętego:

Βασιλεῦ οὐράνιε, παράκλητε, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Mydło i poezja

Mydło dziegciowe, ręcznie robione, naturalne... Może być wdzięcznym tematem haiku, jeśli ktoś haiku umie tworzyć. (Ja nie umiem.) Zapach mydła dziegciowego (nie wiem, czemu uważany za przykry) bardzo kojarzy się z haiku.

:-(

Jakoś kosów nie widać w tym roku. Tylko szpaki.

Zaiste

Gotów jestem założyć Towarzystwo Odstrzału Organistów. Tak całkowite lekceważenie okresów liturgicznych, a do tego częste fałszowanie, są nie do zniesienia.

Nowa święta

Módl się za nami, święta karmelitanko, Mariam od Jezusa Ukrzyżowanego, aby Duch Święty zechciał na nas zstąpić, i napełnił nas swoim światłem, alleluja. On jest Duchem prawdy, niech nas prowadzi, On jest Duchem Parakletem, niech nas chroni i wspomaga. On jest Duchem Ojca i Syna, niech nas włącza w Boże życie, niech nas wskrzesi do życia nowego i prawdziwego, alleluja.

Na obłokach nieba

Obłok zabrał Go im sprzed oczu (Dz 1:9). Obłok, czyli znak obecności Bożej. Już w pradawnych czasach, kiedy lud Izraela wychodził z Egiptu i wędrował przez pustynię, Bóg objawiał się w obłoku. Obłok zstąpił na górę, na której Jezus przemienił się wobec swoich uczniów, przy świadectwie Mojżesza i Eliasza. Obecność Boga, Boska sfera. Teraz obłok zasłania Jezusa, wstępującego do nieba, czyli w sferę Boską, w to tajemnicze miejsce, poza naszym poznaniem, w którym sam Bóg mieszka. Jednocześnie ten obłok Wniebowstąpienia przypomina, zgodnie ze słowami aniołów, o powtórnym przyjściu Pana, z wielką mocą i chwałą, na obłokach niebieskich (Mt 24:30). Ileż tajemnic w jednym obłoku...

Przez Twoje święte Wniebowstąpienie

Nie jest tak źle ze śpiewami na czas Wniebowstąpienia Pańskiego: mamy Chrystus Pan w niebo wstępuje, jest O Chryste, nasz Panie, jest też Przez Twoje święte Wniebowstąpienie. Pasuje też do tych dni zwrotka Ustąpcie od nas z pieśni Zwycięzca śmierci. I jest Wesel się, Królowo miła z odpowiednim wersem, tzn. wstąpił w niebo, Pan nad pany. Oby tylko organiści o tym pamiętali.

Otwórzcie Mu bramy!

Gdy Pan wstępował do nieba, aniołowie śpiewali:

Bramy, podnieście swe szczyty,

unieście się, odwieczne podwoje,

aby mógł wkroczyć Król chwały!

          –  Któż jest tym Królem chwały?

Pan dzielny i potężny,

Pan potężny w boju.

Potężny w boju jest Pan, zaiste, gdyż przez swoją mękę i śmierć pokonał na krzyżu szatana, grzech i śmierć, i pełen mocy powstał z martwych, aby żyć na wieki wieków (cf. Ap 1:18).

Bramy, podnieście swe szczyty,

unieście się, odwieczne podwoje,

aby mógł wkroczyć Król chwały!

          – Któż jest tym Królem chwały?

Pan Zastępów, On jest Królem chwały.

Tak, Pan Zastępów, JHWH Sabaoth, który jest, który był i który przychodzi, Pan czasu i wieczności, który stał się człowiekiem, by człowieka zbawić i wprowadzić do nieba. Dlatego radujcie, się niebiosa, wraz z waszymi mieszkańcami (cf. Ap 12:12), bo przybywa do was zwycięski Król chwały. Alleluja!

Wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca, alleluja

Jak napisano w Piśmie, po swojej Męce Jezus przez czterdzieści dni ukazywał się swoim Apostołom (cf. Dz 1:3). Dziś jest właśnie dzień czterdziesty, dzień święty, kiedy Pan wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Ojca, jak wyznajemy w Credo. To dzień wielkiej radości z chwały Jezusa, który jest Głową Kościoła, zatem Jego chwała rozjaśnia cały Kościół. Ciesz(y)my się, że Jezus poszedł do Ojca (cf. J 14:28), że pełen chwały, jako Wszechwładca, zasiada po Jego prawicy i wstawia się za nami, ukazując Ojcu znaki swej męki i śmierci, pięć ran, zachowanych po Zmartwychwstaniu. Radość z chwały Jezusa, pozbawiona egoizmu, czysta, pełna zachwytu, że On, najpiękniejszy spośród synów ludzkich (Ps 45 [44]:3) zasiada po prawicy Boga na tronie, który trwa na wieki (cf. Ps 45 [44]:7).

Starożytny hymn nieszporów, Iesu, nostra redemptio, streszcza w sobie całe paschalne dzieło zbawienia i stawia nam przed oczyma trzy ikony. Kolejne bowiem zwrotki tego hymnu mówią o krzyżu i śmierci Pana za nasze grzechy, o Jego zstąpieniu do Otchłani, do świata zmarłych, i o Jego wstąpieniu do nieba, do chwały Ojca. Jeden z najcenniejszych hymnów, jakie zna liturgia łacińska.

Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, Boga mojego i Boga waszego, alleluja (cf. J 20:17)

Nabytek nowy

 

Z rytmem się czyta wspaniale, panowie,

i potoczyście opowieść ta płynie.

Wszyscy święci i święte Boży, módlcie się za nami! (iii)

W niebie radują się święci, alleluja, niech łaskawie wstawiają się za nami do Pana, Boga wszechmogącego, alleluja, alleluja.

Greckie imiona w łacińskim mszale

Dziś wspominamy trzech świętych o greckich*) imionach: Nereusa, Achillesa i Pankracego. Wszyscy trzej to męczennicy. Laetitia sempiterna super capita eorum, * Alleluia, alleluia. Gaudium et exsultationem obtinebunt, * Alleluia, alleluia. (responsorium z jutrzni)

Raz spotkałem kogoś imieniem Nereus (chociaż było to imię zakonne), ale Achillesa nigdy nie spotkałem. Może to i dobrze, bo jak by to brzmiało: Achilles Kowalski, Achilles Nowak?

__________________

*) Achillesa, syna Peleusa, znamy wszyscy z poematów Homera, aczkolwiek samo imię jest, prawdopodobnie, przedgreckie.

Wszyscy święci i święte Boży, módlcie się za nami! (ii)

Niech wstawiennictwo świętych Twoich, Panie, sprowadzi na nas zbawcze skutki Twojej pomocy, alleluja.

Wszyscy święci i święte Boży, módlcie się za nami! (i)

Zgodnie ze starożytną tradycją, zachowywaną wciąż w niektórych regionach, w poniedziałek, wtorek i środę przed Wniebowstąpieniem odbywają się procesje z relikwiami świętych i śpiewem litanii do Wszystkich Świętych. Mają one charakter pokutny i błagalny, jak o tym przypominają homilie, na te dni przeznaczone, zachowane w zbiorach kazań sprzed tysiąca lat. Te trzy dni nazywa liturgia rogationes, czyli błaganiami, a po polsku często nazywano je dniami krzyżowymi, gdyż procesja wyruszała z kościoła do krzyża i z powrotem. 

Dobrze jest nawet prywatnie w tych dniach odmówić litanię do Wszystkich Świętych, błagając, aby przez ich wstawiennictwo Bóg zachował nas od wszelkiego zła, w tym życiu i w przyszłym. Dla przypomnienia, przez te trzy dni będą posty ze świętymi, którzy orędują za nami.

Pastorem dabo vobis

Ks. Michał Janocha, którego znam z czasów, kiedy obaj wykładaliśmy w Kolegium OO. Dominikanów, został mianowany biskupem pomocniczym warszawskim.

Może w końcu Pan się zlitował i dał Warszawie naprawdę dobrego biskupa.

Wierni wierni

Módlcie się, aby naszą ofiarę Bóg zechciał przyjąć, powiedział celebrans. A kościół milczał. Celebrans więc odpowiedział sobie sam: Niech Pan przyjmie ofiarę na cześć i chwałę swojego Kościoła (sic!), a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego.

Najświętszej Maryi Panny Łaskawej

Et Spiritus et sponsa dicunt: Veni! Et qui audit, dicat: Veni! Et qui sitit, veniat, qui vult, accipiat aquam vitae gratis, alleluia (Ap 22:17, antyfona na Komunię w uroczystość NMP Łaskawej, obchodzoną w 2. sobotę maja).

Skąd to wiedzą?

To zadziwiające, jak psy, same z siebie, rozumieją polecenie Napij się wody. Żaden z moich psów nie był tego uczony, a każdy na to polecenie reaguje, przynajmniej patrząc na miskę z wodą, jeśli akurat nie chce mu się pić.

Gdzie ta empatia?

Wracam z zakupami, trzy siatki w jednej ręce, w drugiej parasol, bo leje deszcz. Staję przed klatką schodową, odstawiam siatki, wystukuję w domofonie kod otwarcia drzwi. Kątem oka widzę, że za mną stoi jakiś mężczyzna: po drodze widziałem, jak coś majstrował przy stojącym niedaleko samochodzie. Beeeeek, sygnał, że drzwi się otworzyły. Nogami staram się utrzymać siatki i parasol, a chorą ręką, bo jest najbliżej drzwi, łapię za klamkę i otwieram drzwi. Mężczyzna bez słowa wchodzi. Nawet nie przytrzymał drzwi, chociaż widział, że niełatwo było mi je otworzyć, że jestem z ładunkami. Nie powiedział 'dziękuję', widać uznał, że otwarcie drzwi mu się należało. Może uznał mnie za pomoc domową. Nie wiem. Wszedł od razu na schody, nie korzystał z windy. Sąsiad czy gość?

Pani Grauerowa, która uczyła nas muzyki, powiedziałaby: Ja tego nie będę nazywać po imieniu, bo to jest po prostu chamstwo. Jaśniepaństwo, (...), dwudziestego pierwszego wieku, powiedziałaby pani Barbara. Może po prostu bezmyślność?

Republika i Galaktyka

W Gwiezdnych wojnach można dopatrzeć się elementów platońskich. Tak, tak, platońskich. Weźmy chociażby samych Jedi, którzy w pewien sposób odpowiadają stróżom, φύλακες, jakich Platon umieścił w swoim idealnym państwie. To wojownicy, którzy strzegą państwa, dbają o pokój i sprawiedliwość, nie wolno im tworzyć żadnych osobistych związków, do swojej roli przygotowują się przez długi, rzec można, trening, fizyczny i duchowy. Są jeszcze inni strażnicy, rządzący, czyli coś jakby Rada Jedi. A jaskinia na Dagobah? Luke poznaje w niej samego siebie, wychodzi z niewiedzy w bolesny sposób, tak jak więzień w Platońskiej jaskini, wyprowadzony na zewnątrz, cierpiący z powodu blasku ognia i słońca.

Ot, takie drobiazgi.

Crux regnat?

Przeglądając zdjęcia z papieskich celebracji, zauważyłem ciekawą rzecz: otóż za Benedykta XVI krzyże, stojące w czasie mszy na ołtarzu, były wyższe, większe niż krzyże, jakie można zobaczyć na mszach Franciszka.

Niby nic, a wiele mówi. Bardzo znaczące. Qui habet etc.

Smutek śmierci

Wielu greckich herosów*) ginie w mało bohaterski sposób: zabijani podstępem, czasami z ręki bliskich umierają, czasami z woli mściwych bogów, poprzez zdradę lub przypadek... Żaden jednak grecki bohater nie porusza i nie wzrusza mnie tak, jak Sigurd z Sagi o Volsungach czy jego odpowiednik, Siegfrid z Pieśni o Nibelungach. Bohater wielki, wspaniały, niepokonany, smokobójca, zabity podstępnie, tchórzliwie, niegodnie, czy to śpiący w łożu, według północnych podań, czy to pijący ze źródła, jak przekazali niemieccy poeci. Wielki smutek jest w śmierci Sigurda/Siegfrida, wielki smutek, jakiego nie ma w śmierci żadnego innego herosa.

__________________________________

*) Ciekawe słowo, heros, z greki weszło do wielu języków, a najprawdopodobniej nie jest greckie. Wydaje się, że Grecy przejęli je od poprzednich mieszkańców Półwyspu Bałkańskiego, nieindoeuropejskich.

Żenada

Zerknąłem na pogrzeb Władysława Bartoszewskiego, w telewizji. Biskupi Hoser i Ryś idą w samych sutannach z... mitrami na głowach! A tuż przed biskupami idzie... ks. Lemański!

May the fourth and and the Force

Dziwię się, że niektórzy mają problem z midichlorianami. Przecież one nie są Mocą, Qui-gon wyraźnie je opisuje: one tylko są wrażliwe na Moc i przekazują jej wolę, jej, powiedzmy, drgania, konwergencje etc. Są czymś w rodzaju duszy, zdolnej do odbierania Mocy. Ich wprowadzenie wcale nie ograbiło Mocy z mistycyzmu, który, rzekomo, otaczał ją tylko w oryginalnej serii Gwiezdnych wojen. Wręcz przeciwnie: prequele wyjaśniły, jak Moc działa, w sposób jak najbardziej odpowiedni dla uniwersum galaktycznego.

W dodatkach do trzeciej serii Wojen klonów jeden ze współtwórców opowiada, że Lucas miał jakiś zeszyt, stary już, zniszczony, w którym miał zapisane swoje koncepcje dotyczące Mocy. Królestwo za zeszyt!

Zmartwychpowstał Pan prawdziwie, alleluja

Dziwię się, naprawdę się dziwię, jak można w okresie wielkanocnym, w 5. niedzielę wielkanocną, nie zaśpiewać ani jednej wielkanocnej pieśni o Zmartwychwstaniu Pańskim. Przecież trochę tych pieśni jest i ludzie je znają: Chrystus zmartwychwstan jest, Otrzyjcie już łzy, Wesoły nam dzień dziś nastał, Zwycięzca śmierci, Wstał Pan Chrystus, Nie zna śmierci, Chrystus Pan zmartwychwstał, Zmartwychpowstał Pan prawdziwie... A tu nic, zero. Czy naprawdę organiści nic nie wiedzą o liturgii? Do tego paschał, choć stoi obok ołtarza, nie zapalony, ale to już sprawa zakrystiana.

Alleluja, żyje Pan, powstał z grobu z brzaskiem dnia.
Zaśpiewajmy, z głębi serc, z całym światem nową pieśń.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Dla nas hańbę krzyża zniósł, poniósł mękę, przyjął grób.
Dziś na nowo cieszy nas jasny zmartwychwstania blask.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Zwyciężyła Pańska moc, już skończona grzechu noc.
Nadszedł już zwycięstwa dzień, cieszmy się, śpiewajmy w nim.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Niech się cieszy Boży lud, niech aniołów śpiewa chór.
Ciesz się, Matko, bo Syn Twój cały w chwale żyje znów.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Opowieść o Winorośli

Ja jestem prawdziwą winoroślą, a Ojciec mój jest rolnikiem. Każdą gałązkę we Mnie nieprzynoszącą owocu usuwa, a każdą przynoszącą owoc oczyszcza, aby przynosiła więcej owocu. Wy już jesteście czyści dzięki temu wszystkiemu, co powiedziałem i mówię do was; przebywajcie we Mnie, a Ja [będę przebywał] w was. Tak jak gałązka nie jest w stanie przynosić owocu sama z siebie, jeśli nie przebywa w winorośli, tak i wy nie [jesteście w stanie], jeśli we Mnie nie przebywacie. Ja jestem winoroślą, wy gałązkami. Przebywający we Mnie, a Ja w nim, przynosi wiele owocu, ponieważ beze Mnie nie jesteście w stanie nic zrobić. Jeśli ktoś nie przebywa we Mnie, został wyrzucony na zewnątrz, jak gałązka, i usechł, i zbierają je, wrzucają w ogień i palą się. Jeżeli będziecie przebywali we Mnie, a słowa moje w was będą przebywać, poproście, o cokolwiek chcecie, a stanie się wam. W tym Ojciec mój zajaśniał chwałą, abyście przynosili dużo owocu i stali się moimi uczniami. (J 15:1-8)

Tłumaczenie z zajęć z języka greckiego u dominikanów, w zeszłym tygodniu. Zamiast 'przebywać' można też wstawić 'mieszkać', a zamiast 'prosić' można też dać 'żądać'.

Chwalcie z nami Panią świata, Jej dłoń nasza wieniec splata

Mense florum ineunte beatissimam Virginem Mariam cum fiducia invocemus, ut intercedat pro nobis ad Dominum, laetisque mentibus canamus:

Kyrie, eleison.
Christe, eleison.
Kyrie, eleison.
Christe, audi nos.
Christe, exaudi nos.

Pater de caelis, Deus, miserere nobis.
Fili, Redemptor mundi, Deus, miserere nobis.
Spiritus Sancte, Deus, miserere nobis.
Sancta Trinitas, unus Deus, miserere nobis.

Sancta Maria, ora pro nobis.
Sancta Dei Genetrix, ora pro nobis.
Sancta Virgo virginum, ora pro nobis.
Mater Christi, ora pro nobis.
Mater Ecclesiae, ora pro nobis.
Mater divinae gratiae, ora pro nobis.
Mater misericordiae, ora pro nobis.
Mater purissima, ora pro nobis.
Mater castissima, ora pro nobis.
Mater inviolata, ora pro nobis.
Mater intemerata, ora pro nobis.
Mater amabilis, ora pro nobis.
Mater admirabilis, ora pro nobis.
Mater boni consilii, ora pro nobis.
Mater Creatoris, ora pro nobis.
Mater Salvatoris, ora pro nobis.
Virgo prudentissima, ora pro nobis.
Virgo veneranda, ora pro nobis.
Virgo praedicanda, ora pro nobis.
Virgo potens, ora pro nobis.
Virgo clemens, ora pro nobis.
Virgo fidelis, ora pro nobis.
Speculum iustitiae, ora pro nobis.
Sedes sapientiae, ora pro nobis.
Causa nostrae laetitiae, ora pro nobis.
Vas spirituale, ora pro nobis.
Vas honorabile, ora pro nobis.
Vas insigne devotionis, ora pro nobis.
Rosa mystica, ora pro nobis.
Turris Davidica, ora pro nobis.
Turris eburnea, ora pro nobis.
Domus aurea, ora pro nobis.
Foederis arca, ora pro nobis.
Ianua caeli, ora pro nobis.
Stella matutina, ora pro nobis.
Salus infirmorum, ora pro nobis.
Refugium peccatorum, ora pro nobis.
Consolatrix afflictorum, ora pro nobis.
Auxilium Christianorum, ora pro nobis.
Regina Angelorum, ora pro nobis.
Regina Patriarcharum, ora pro nobis.
Regina Prophetarum, ora pro nobis.
Regina Apostolorum, ora pro nobis.
Regina Martyrum, ora pro nobis.
Regina Confessorum, ora pro nobis.
Regina Virginum, ora pro nobis.
Regina Sanctorum omnium, ora pro nobis.
Regina sine labe originali concepta, ora pro nobis.
Regina in caelum assumpta, ora pro nobis.
Regina sacratissimi Rosarii, ora pro nobis.
Regina familiae, ora pro nobis.
Regina pacis, ora pro nobis.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, parce nobis, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, exaudi nos, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. 

V. Gaude et laetare, Virgo Maria, alleluia.
R. Quia surrexit Dominus vere, alleluia.
Oremus. Deus, qui per resurrectionem Filii tui, Domini nostri Iesu Christi, mundum laetificare dignatus es, praesta, quaesumus, ut, per eius Genetricem Virginem Mariam, perpetuae capiamus gaudia vitae. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

Poczwórna bitwa

Zbliża się 4. maja, obejrzałem więc ponownie Mroczne widmo. I dopiero teraz dotarło do mnie bardzo wyraźnie, że pod koniec filmu walka toczy się na czterech frontach, na czterech poziomach. Qui-gon i Obi-wan walczą z Maulem. Padmé i jej grupa starają się dostać do sali tronowej i obezwładnić wicekróla. Gunganie walczą z armią droidów. Myśliwce atakują statek Federacji Handlowej, aby zniszczyć sterowanie droidami. I dopiero współdziałanie tych czterech grup przynosi zwycięstwo, a przynajmniej coś, co oni uważają za zwycięstwo, bo przecież to tylko początek gry, zaczętej przez Dartha Sidiousa...

We Władcy Pierścieni jest podobnie: z jednej strony, walka Froda przy Szczelinach Zagłady, z drugiej zaś wojska Zachodu walczące u bram Mordoru. Tyle tylko, że tutaj właściwe zwycięstwo jest na Górze Przeznaczenia, i jego skutkiem jest to, co się dzieje na polu bitwy. To jak zniszczenie statku, sterującego droidami, i zwycięstwo Gungan nad droidami.

Swoją drogą, ciekawe, na ile w Jedi można dostrzec praeparatio evangelica. Gdyby istnieli w naszej galaktyce, oczywiście.

Nożyczki

Jak pisała (chyba w Księdze fundacji) nasza święta matka, Teresa od Jezusa, Bóg nas czasami ratuje z niebezpieczeństw, w które wpadamy przez własną głupotę. Jesteśmy jak dziecko, które koniecznie chce włożyć nożyczki do gniazdka, a Bóg sprawia, że a to prądu akurat nie ma, a to ktoś nam przeszkodzi, a to nożyczek nie możemy znaleźć...