Bone pastor, panis vere, Iesu, nostri miserere

Dobry pasterzu, chlebie prawdziwy, Jezu, nad nami się zmiłuj...

Św. Tomasz z Akwinu naucza, że wszystko, co Jezus wziął od nas we Wcieleniu, ciało i krew, przeznaczył dla naszego zbawienia, właśnie przez ustanowienie sakramentu Eucharystii. Chrystus jest cały dla nas. Przez Eucharystię znajduje w nas mieszkanie, abyśmy kiedyś, w wieczności, my mogli znaleźć mieszkanie w Nim. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, mieszka we Mnie, a Ja w nim (J 6:56).

Dusz pasterzu, prawy Chlebie,
Dobry Jezu, prosim Ciebie,
Ty nas paś i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj. (z sekwencji na Boże Ciało)

Pisałem kiedyś o pieśni Twoja cześć, chwała, związanej z procesją Bożego Ciała. W Boże Ciało na procesji można usłyszeć jeszcze inną pieśń, która, nie wiedzieć czemu, rzadko jest wykonywana w kościołach, a którą bardzo lubię:

U drzwi Twoich stoję, Panie,
czekam na Twe zmiłowanie.

Który pod postacią chleba,
prawdziwy Bóg jesteś z nieba.

W tej Hostyi jest Bóg żywy,
choć zakryty, lecz prawdziwy.

W tym Najświętszym Sakramencie,
obecny w każdym momencie.

Jak wielki cud Bóg uczynił,
gdy chleb w Ciało swe przemienił.

A nam pożywać zostawił,
ażeby nas przez to zbawił.