Happy St. Andrew's Day

Dziś dzień św. Andrzeja Apostoła, patrona Szkocji. Poniżej hymn ku czci św. Andrzeja, którego autorem jest Frederick Oakeley.

Great Saint Andrew, friend of Jesus,
Lover of his glorious cross,
Early by his voice effective
Called from ease to pain and loss.

Strong Saint Andrew, Simon’s brother,
Who with haste fraternal flew,
Fain with him to share the treasure
Which at Jesus’ lips he drew.

Blest St Andrew, Jesus’ herald,
True Apostle, martyr bold,
Who by deed his words confirming
Sealed with blood the truth he told.

Ne’er to king was crown so beauteous,
Ne’er to heart was prize so dear,
As to him the cross of Jesus
When its promised joys drew near.

Loved Saint Andrew, Scotland’s patron,
Watch thy land with heedful eye,
Rally round the cross of Jesus
All her storied chivalry!

To the Father, Son and Spirit,
Fount of sanctity and love,
Give we glory now and ever,
With the saints who reign above.

W listopadzie

Czytam Dolinę Muminków w listopadzie. Smętna książka, żeby nie rzec ponura, ale uznałem, że trzeba ją kiedyś w listopadzie przeczytać. Dziwna książka, w odróżnieniu od pozostałych książek o Muminkach nic z niej nie pamiętam. Może jeszcze z Tatusiem Muminka i morzem mam podobnie, też gdzieś wymyka się ta książka mojej pamięci.

Św. Jan Chryzostom poucza nas dziś, aby nie szukać zemsty i kary na tych, którzy nas skrzywdzili. Mamy mieć prostotę gołębia. Udziel nam jej, Panie.

Uciekło

W nocy miałem pomysł na wpis blogowy, ale rano już go nie pamiętałem. Niedobrze. Chodziło o coś z brewiarza chyba... Nawet nie jestem pewny.

Tylko miłość

Temu, kto kocha Boga, wystarczy, że podoba się Temu, którego kocha. Bo nie da się żądać żadnej większej odpłaty niż sama miłość. (św. Leon Wielki)

Takie to niby proste, a tak słabo nam wychodzi. Wciąż wolimy (przy)podobać się ludziom niż Bogu.

Imię Boga i ikona

Jam jest alfa i omega, mówi Pan, Bóg, który jest i który był, i który przychodzi, Pantokrator (Ap 1:8). To słowa z dzisiejszego czytania mszalnego. Ukryte jest w nich imię Boga, objawione Mojżeszowi w gorejącym krzewie. Bóg JEST, zawsze dla Niego jest teraz. I Bóg nazywa też Siebie Pantokratorem, czyli Wszechwładcą. To także znany typ ikony, a najpiękniejszy dla mnie jest Pantokrator z Chilandru.

Przed uroczystością Chrystusa Króla

Chrystus nas odkupił, aby Bóg w nas królował (Ap 5:10).

Fresk

Czytania z Apokalipsy, które w tych dniach słyszymy na mszy świętej, są jak fresk, ogromny, wspaniały fresk, może trochę niewyraźny, bo oddalony od naszych oczu. Obrazy przesuwają się, przenikają, porywają swoim pięknem.

Natchnienie

Dzisiejszy dzień Ofiarowania Najświętszej Maryi jest cichy i pokorny. Nie jest zdobny w złotogłów, jak Jej Wniebowzięcie czy Boże Macierzyństwo, ale jego hymny i antyfony są jak perły. Piękna prostota tego dnia pozwala zrozumieć, dlaczego Tolkien uważał Matkę Bożą za swoje natchnienie.

Z i bez 'alleluja'

Jak zawsze, podnosi mnie na duchu antyfona z dzisiejszych nieszporów: Videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute multa et gloria, alleluia. Z jakichś powodów polska wersja nie ma 'alleluja' przy tej antyfonie, a to przecież bardzo ważny akord, że tak powiem, tego wersetu.

Dziesiąta rocznica

Zupełnie zapomniałem, a wczoraj minęło 10 lat mojego blogowania. Ten blog jest trochę młodszy, bo zaczynałem blogować w 2008 gdzie indziej, ale po najeździe (C)Hunów przeniosłem się tutaj, na blogspot.com. 10 lat to i dużo, i mało. Mam czasami wrażenie, że właściwie napisałem wszystko, co chciałem, czym chciałem się podzielić, poruszyłem ważne dla mnie lub lubiane przeze mnie tematy. Wpisy są teraz krótsze, mniej osobiste, bardziej medytacyjne. Może to nie przyciąga tylu czytelników, co kiedyś... No cóż, blogi się zmieniają, jak wszystko w podksiężycowym świecie. Czytelnikom dziękuję za obecność, mam nadzieję, że nie przynudzam zbytnio.

PS Ten wpis jest 3109. wpisem na blogu.

Śpiew obu Kościołów

I Kościół grecki, i Kościół rzymski zachowały śpiew ewangelicznego wołania Kyrie, eleison. Intensywne, wykrzyczane z głębi serca wołanie do Pana, który jedyny może się zmiłować. Do posłuchania w wykonaniu Divny Ljubojević.

Wielka Wojna

(...) jak w owym dniu, gdy runął Thangorodrim, elfy zaś głosiły, że zło zostało pokonane na zawsze... w czym się omyliły. (J.R.R. Tolkien, Drużyna Pierścienia)

Urbs Ierusalem beata

Dziś, w rocznicę poświęcenia bazyliki laterańskiej, papieskiej katedry, liturgia kontempluje w hymnach niebiańskie miasto Jeruzalem.

A trawniki, zasłane liśćmi, wyglądają jak jakaś prerafaelicka tkanina.

Ziarenko gorczycy

W dzisiejszym czytaniu św. Cyryl Jerozolimski porównuje Skład apostolski do ziarenka gorczycy: jak zawarte są w nim przyszłe gałęzie drzewa, tak i symbol wiary zawiera w sobie, w skondensowanej formie, całą biblijną naukę. Piękne porównanie.

The Books of Earthsea

Mam już The Books od Earthsea, z dwoma niepublikowanymi wcześniej opowiadaniami Le Guin i ilustracjami Charlesa Vessa. Ilustracje, szczerze mówiąc, trochę mnie rozczarowały, nie w moim stylu, a sama książka na dziwnym papierze, jakby gazetowym. Na niektórych stronach przebitki. Tyle z pierwszego wrażenia.

Kpiny

Godło państwowe umieszczone w głównym ołtarzu, nad tabernakulum, to jakieś kpiny z liturgii.

Pierwsza sobota listopada

Od kilku dni chodzi za mną ta pieśń:

Witaj, Matko pięknej miłości,

Tyś nadzieją zmiłowań Boskich;

Matko łaski tak niepojętej,

Matko pełna radości świętej.

O Maryjo!

Dawno nie słyszałem jej w kościele, a pasowałaby na dzisiaj.

Wielkanoc w listopadzie

Czytanie z drugiej mszy dzisiejszej (Rz 6:3-9) przypomina o Wielkanocy. Razem z Chrystusem umarliśmy i zostaliśmy pogrzebani, razem z Nim zmartwychwstaniemy, a wszystko to mocą chrztu. Wspominamy wszystkich wiernych zmarłych, a więc tych, którzy zostali ochrzczeni i zjednoczeni ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa Pana. Razem z Nim w śmierci i pogrzebie, razem z Nim w zmartwychwstaniu i życiu, te słowa niosą wielką pociechę. Właściwie myśl o chrzcie zawsze powinna nam nieść pociechę, bo mówi o zjednoczeniu z Panem, głębokim zjednoczeniu.

Tylko Tyś jest święty

Brewiarzowe hymny na uroczystość Wszystkich Świętych zaczynają się od wezwania Chrystusa. On, Człowiek doskonały, jest pierwszym ze świętych, pierworodnym między wielu braćmi, wzorem, który naśladują wszyscy święci. Uroczystość chrystocentryczna.