Śpiew adwentowy

Dziś wprawdzie dzień  św. Andrzeja Apostoła, o którym wiele razy pisałem, ale dam cytat według tego, co mi w duszy gra:

Pusto w Twym mieście, pusto w Syjonie,
Jerozolima w boleści tonie,
runął dom Twojej potęgi i chwały,
gdzie dla Cię hymny ojców naszych brzmiały.

To, oczywiście, Trito-Izajasz, ale także psalm 102. A wmawiają, że Adwent nie jest czasem pokuty.

Motto na ten Adwent

Nie będzie zaskakujące: Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum. Nie jest zaskakujące, ale bardzo trudne. Ofiaruję Ci, Panie, mój ból, moje cierpienie, moje opuszczenie, moje przyspieszone myśli.

 

Jest druga po południu i ciemno, ale mi to nie przeszkadza. Myślałem, że łatwo będzie kupić Shakespeare'a in original spelling, ale okazało się, że to koszty idące w setki funtów. Co z tego, że takie wersje są dostępne online, ja chcę mieć normalną książkę, którą normalnie można czytać, jak w czasach Shakespeare'a. Świat nie jest przyjazny dla filologów. Nawet po trzynastce z ZUS-u.

Widać mam dziś wysoki limit nieszczęść: otwieram internet, a tu wyskakuje ta zdzira, Maria Stuart...

Quando Iudex est venturus

Na początku Adwentu modlimy się: Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę (introit). Tak, do Ciebie wznoszę moją duszę, oczekując Twego miłosierdzia, już teraz, na ziemi, i kiedyś, w dniu Sądu. Cały świat zostanie wstrząśnięty przy Twoim przyjściu, jak przypomina dziś Ewangelia, bo jakże mogłoby być inaczej, kiedy przychodzi Pan i Stwórca, Ukrzyżowany i Zmartwychwstały, jak widać na załączonym obrazku. Gdy będziesz mnie sądził, wspomnij na Twe święte rany i okaż mi miłosierdzie, i daj swoje zbawienie (responsorium z nieszporów). A teraz zachowaj moje serce w czujności, niech nie stanie się ociężałe i niezdolne do rozpoznania Ciebie, Zbawicielu wszystkich ludzi.

 

Ready for Advent

 

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym

Żegnaj, roku, który najlepszy nie byłeś, delikatnie mówiąc. Może następny będzie lepszy i przyniesie nam Pańskie zmiłowania, które na wieki się opiewa.

Miłosierdzie Pana naszego Jezusa Chrystusa wiedzie ku życiu wiecznemu (Juda 2). Z tą nadzieją kończę ten rok i zaczynam następny. Lubię List św. Judy, trochę zapomniany w Kościele. Czyta się jego fragment, między innymi, w dzień Matki naszej, św. Teresy od Jezusa, i dzisiaj właśnie, w ostatni dzień roku.

Dwie strony Boga

Nie tylko napełnij mnie Twoim miłosierdziem, ale i przejmij lękiem przed Twoim sądem. O jednym i drugim mówiłeś w Ewangelii.

Z psalmu 80, z jutrzni dzisiejszej

Niech zginą od grozy Twojego oblicza szatani i wszelkie złe myśli.

Bawdy

Uwaga: wpis nie jest przeznaczony dla osób o purytańskiej moralności, nadmiernej pruderii itp.

Tym razem piosenka nie ma clipu, tylko kawałek filmu, który bardzo lubię: Mężczyźni wolą blondynki. Piosenka kojarzona jest przede wszystkim z Marilyn Monroe, ale ja wolę tu pokazane wykonanie Jane Russell. Miłego słuchania i oglądania!

Jak obchodzić dzień św. Cecylii?

Słuchając Purcella Hail, bright Cecilia! Mam to, niestety, tylko na kasecie, więc słuchać muszę z internetu.

Ostatni tydzień roku, jakże mocno czuć w nim przemijanie.

Tron Jego

Et thronus eius erit firmissimus in perpetuum, śpiewamy w nieszporach. Tym tronem, zapowiedzianym przez wizję Ezechiela, jest Krzyż, o czym przypomina hymn nieszporów.

I jeszcze słowa z mszy, tak głęboko mnie poruszające: Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

A dziś także Międzynarodowy Dzień Elfów, początek zimy w ich kalendarzu i wspomnienie przebudzenia nad wodami Cuiviénen.

Sancti Eadmundi, regis ac martyris

Gaudeamus omnes in Domino, diem festum celebrantes sub honore beati Eadmundi, regis ac martyris; de cuius passione gaudent Angeli et collaudant Filium Dei.

There must be an Angel

Nikt nie żyje tylko kulturą wysoką, postanowiłem więc zrobić cykl o piosenkach popowych, które lubię, a które pamiętam głównie z wczesnej młodości. Na początek Eurythmics i There Must Be an Angel. Lubię nie tylko samą piosenkę, ale i teledysk do niej: w ogóle teledyski Eurythmicsu były zjawiskowe. Miłego słuchania i oglądania!

Dwie święte jednego dnia

Dziś wspomnienie świętej Hildy i świętej Elżbiety Węgierskiej. Z tych dwóch Hilda jest starsza i bliższa mojemu sercu.

Naprawdę, dobry jest kontakt z obecnym nowicjatem. Lepszy niż z wieloma poprzednimi.

Zdumiałem się i rozmyślam

To Madonna Giotta, i, co ciekawe, nad nią są dwie trikwetry, które znam ze sztuki celtyckiej z Wysp Brytyjskich. Skąd się tu wzięły?

Na Allegro są książki o Fra Angelico i o Giotto, a o moim ukochanym Duccio trudno cokolwiek znaleźć. Na Amazonie podobnie, jak już coś jest o Duccio, to kosztuje 200 funciaków...

Pokój i (samo)udręczenie?

Pan mówi: Myśli moje są myślami pokoju, a nie udręczenia, głosi dzisiejsza antyfona na wejście. Dlaczego jednak, Panie, w naszym życiu więcej jest udręczenia niż pokoju?

 

Jest taka sztuka Terencjusza, Heauton Timoroumenos, samodręczyciel. Może więc o to chodzi, że sami sobie to udręczenie fundujemy?

Przedadwencie

Jutrzejsza Ewangelia taka, że można już mówić o przedadwenciu, tak jak się mówi o przedpościu. Za tydzień Chrystusa Króla, do liturgii wejdzie Dies irae, czytania już są eschatologiczne. O Panie, daj nam dobrze przeżyć ten czas.

Kartka: Dbamy o czystość i porządek. Nie plujemy w windzie.

Wybrakowani?

W czasach, kiedy chodziłem do szkoły, z oczywistych przyczyn nie było w lekturach szkolnych Wojtyły i Wyszyńskiego, ale nie wydaje mi się, aby z tego powodu ktoś z nas był jakoś wybrakowany.

Prezent od świętego Marcina

Z psem jest wszystko w porządku. Nie kuleje, chodzi normalnie, jest może troszeczkę zestresowany. Chwalcie Pana u świątyni bram!

Zastanawiam się, czy dziś w tym kraju odprawia się gdzieś msza o świętym Marcinie, który żył i świętym został wiele wieków przed powstaniem Polski. I w dalszym ciągu uważam, że śpiewanie hymnu państwowego w czasie mszy jest jej bezczeszczeniem.

Dziś także rocznica uwolnienia z rąk katolickich wrogów, którzy chcieli mnie zabić na liturgia.pl. Pan ocalił moje życie od śmierci.

Wczoraj kupiłem dwa rogale świętomarcińskie po 10 zł, bo były wybrakowane, ostatnie z partii. Normalna cena to 12,50 zł i według mnie to jest zdzierstwo.

Suka z sąsiedztwa

Rzuciła się na Huana, on się przewrócił i zaczął kuleć. Przeraziłem się: jego skowyt był straszny. W domu jest niby trochę lepiej, bo sam wszedł na łóżko, ale i tak się denerwuję, i niepokoję, i przeżywam. Póki leży, nie mogę stwierdzić, co z tą łapą się dzieje.

Święty Karadoku, módl się za nami. 

Jasne punkty

Ludzie na ogół nie lubią listopada, bo zimny i ciemny, dla mnie jednak jest w nim wiele jasnych punktów: dzień Wszystkich Świętych, poświęcenie bazyliki laterańskiej, dzień mojego patrona, świętego Marcina, dzień świętej Małgorzaty, dzień świętego Edmunda, Ofiarowanie Matki Bożej, dzień świętej Cecylii, dzień świętego Andrzeja Apostoła.

Hud

Dziś była taka mgła, jak wtedy, kiedy hud spada na jakiś teren, jak to czytamy w Mabinogion.

Jego Matka

Ta uboga wdowa po Josefie ben Jaakow wrzuciła więcej niż wszyscy, całe swoje życie dla Boga. Zawsze mnie porusza ta Ewangelia.

Zakładanie strony

Zastanawiam się nad założeniem strony www.bozenadykieljestglupia.pl, ale chyba to za długi adres...

Obojnak

Pytam wczoraj na zajęciach, co może znaczyć hic mulier. Cisza, po chwili nieśmiałe pytanie: Obojnak?

Hic mulier = Herod-baba.

Lit mnie zawiódł

Obudziłem się w środku nocy z bólem gardła i katarem, gorączki na szczęście nie mam, ani kaszlu, ani utraty smaku czy węchu, więc to raczej nie jest covid. Mimo to infekcja bardzo nieprzyjemna, pierwsza po trzech latach. Może więc nie powinienem narzekać...

 

Lit niejako przy okazji poprawia odporność, wzmaga produkcję limfocytów czy coś takiego, nie słuchałem uważnie.

Ktoś kiedyś powiedział

Nie umiem żyć z Bogiem, ale nie umiem też żyć bez Boga.

Locus refrigerii et lucis

Tego pragniemy dla zmarłych: miejsca ochłody i światła. Potrzebę ochłody dobrze rozumieją mieszkańcy Południa, a potrzebę światła – mieszkańcy Północy.

Bracia i przyjaciele

Niektórzy pseudopobożni ludzie oburzają się, że mówię o świętych jako o moich przyjaciołach: Co za śmiałość, co za czelność, mówią. Przecież święci są tak wielcy, jak można ich uważać za przyjaciół. Bardzo głupie jest takie myślenie. Przecież to całkiem naturalne, że święci są naszymi braćmi i przyjaciółmi, że troszczą się o nas, pomagają nam, rozmawiają z nami. Skoro sam Jezus nazwał nas swoimi przyjaciółmi, to tym bardziej są nimi wszyscy święci.

Dziś wspominamy nie umarłych, ale żyjących na wieki.