Koniec sierpnia

Kończy się sierpień. Ostatni dzień tego miesiąca poświęcony jest św. Aidanowi z Lindisfarne. Wspominaliśmy też w sierpniu św. Oswalda, króla i męczennika, jego siostrę, św. Æbbe, św. króla Oswina, św. Teresę Benedyktę od Krzyża... Sierpień jest też, jak pisałem wcześniej, przyozdobiony świętami błogosławionej Dziewicy bardziej niż inne miesiące roku. Skierujmy więc nasze duchowe spojrzenie ku Niej, Królowej Wszystkich Świętych, i błagajmy, aby wstawiała się za nami wraz z tymi, których wspominaliśmy w tym miesiącu. Obyśmy przez ich modlitwy osiągnęli zbawienie!

Matka Boża z katedry w Lincoln

O quam pulchra et speciosa est Maria Virgo...

De mortuis nil nisi veritas

Wikipedia podaje: 27 czerwca 2014 roku Stolica Apostolska podjęła decyzję o karnym wydaleniu ks. abp. Józefa Wesołowskiego ze stanu duchownego. W związku z tym mam pytanie do specjalistów od prawa kościelnego: czy przysługuje mu tytuł arcybiskupa? Czy po 27.06.2014 mówimy o Józefie Wesołowskim, czy o księdzu arcybiskupie Wesołowskim? Wydaje mi się, że po wydaleniu ze stanu duchownego można mówić o byłym arcybiskupie Wesołowskim. Nie jest już duchownym, nie przysługuje mu tytuł księdza arcybiskupa. Ale nie jestem specjalistą, może się mylę.

Niemniej jednak dziwi mnie, że Nasz Dziennik podaje, iż zmarł ks. abp Józef Wesołowski.

Czy o umarłych trzeba mówić tylko dobrze, jak uważał Solon? Nie. O umarłych trzeba mówić prawdę. Czy ktoś mówi dobrze o Neronie albo Hitlerze?

Christi tui mysterium

Martyrium sancti Ioannis Baptistae hodie commemorantes, Dominum Deum nostrum humiliter oremus:

Perpetuis nos, Domine, sancti Ioannis Baptistae tuere praesidiis, et quanto fragiliores sumus, tanto magis necessariis attolle suffragiis. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Beati nos, Domine, Baptistae et martyris Ioannis oratio et intellegere Christi tui mysterium postulet, et mereri. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Zerwana ciągłość

Tak pisze w Niedzieli na 30.08.2015 ks. Ireneusz Skubiś. Wstyd! A gdzie Benedykt XVI? Na niego biskupi się nie powoływali, nie powołują? W końcu to następca Jana Pawła II, do tego wciąż żyjący, wielki teolog, niewątpliwie większy teolog niż Jan Paweł II i Franciszek razem wzięci. Wstyd, naprawdę wstyd, tak wybiórczo traktować papieży.

Drzewne rozterki

Po kilku słonecznych latach moje cyklameny zaczęły umierać. Nic z nich już chyba nie będzie... Pomyślałem o drzewku bonsai, zapaliłem się do tego pomysłu, już planowałem zakup, kiedy nagle pojawił się problem: drzewko może być trujące dla kota... Podokarpus jest trujący, ostrokrzew też. Nie wiem, co z karmoną lub wiązem drobnolistnym, albo z metasekwoją chińską. Nie ma informacji. Pheebs wprawdzie nie obgryza nałogowo kwiatków, ale zdarza się jej, raz na kilka miesięcy, urwać i żuć liść cyklamena, nie wiadomo, jak zareagowałaby na bonsai. Ech...

O mowie

Kontynuując niejako poprzedni wpis, z modlitwą do Madonny, Matki Słowa...

Rzecznik prasowy polskiego Episkopatu mówi o badaniach Instytutu Statystyki Kościoła katolickiego w Polsce, które dotyczą – i tu cytat: badań odnośnie do roli Matki Bożej w duszpasterstwie parafialnym. Co za koszmarna pseudo-mowa, nowomowa, nie wiem nawet, jak to nazwać. Badania dotyczą badań odnośnie do! Rola Najświętszej Maryi w duszpasterstwie! Litości!

Pieśń Gwiazdo śliczna, wspaniała. Koszmarna, bez żadnych głębszych treści, bez żadnych walorów literackich. I to się śpiewa dzisiaj w kościołach.

O, Madonno...

O, Madonno

O twarzy czarnej

Jak namioty patriarchów.

O, Madonno

O brwiach mądrych

Jak sklepienie psałterza.

Matko Słowa,
Matko Dobroci,
Módl się o dobroć
Wszystkich polskich słów.

Usłysz głosy,

Napełń myśli człowiecze,

Panno zwolena,
Maryo. (R. Brandstaetter)

Główne grzechy mszalne

Już o tym pisałem, ale doświadczenie pokazuje, że trzeba wciąż przypominać... Bardzo, bardzo nie lubię, kiedy księża samowolnie zmieniają teksty mszalne. Najczęstsze takie grzechy:

1. Zamiast Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę, etc. mówią np. Módlcie się, aby naszą wspólną ofiarę, etc. To poważny błąd teologiczny.

2. Zamiast Idźcie w pokoju Chrystusa mówią Idźmy w pokoju Chrystusa albo Idźcie w pokoju z Chrystusem. To nie to samo.

3. W Modlitwach Eucharystycznych dodają kilka imion świętych, a przecież w II Modlitwie Eucharystycznej w ogóle nie ma na to miejsca, a w III dopuszczalne jest podanie świętego patrona dnia lub patrona kościoła. Tymczasem księża wymieniają za każdym razem św. Jana Pawła II, dodają św. Ritę, albo naszych świętych patronów. Rozumiem, że ktoś ma do danego świętego nabożeństwo, ale msza to nie jest sprawa prywatna.
4. Nie pochylają się w stronę ołtarza przed czytaniem Ewangelii dla odmówienia modlitwy o oczyszczenie serca i ust.
5. Nie podnoszą wyżej rozłożonych rąk na słowa W górę serca.
6. Mówią Oto Baranek Boży, kiedy jeszcze nie ukazują Hostii, dopiero ją biorą z pateny.

Grzech organistów z kolei to zbyt szybkie śpiewanie. Słyszę zwykle coś takiego: OjczenaszktóryśjestwniebieświęćsięimięTwoje. Wszystko w czasie, jakiego potrzebuję na otwarcie ust i wypowiedzenie pierwszego 'o'. Albo: Świętyświętyświęty w pół sekundy. A tu przecież istotne jest, aby każdy zaśpiewał owo 'święty', łącząc się z aniołami w niebie, bo o to chodzi w tym momencie mszy.

K jak...

W drodze do kościoła zobaczyłem kolorowy billboard z napisem: ja KATolik*). Pewnie wywoła oburzenie. Ale jeśli ktoś postrzega katolików jako katów, to czy nie powinniśmy się raczej zastanowić, dlaczego tak jest? Co takiego robimy, że ktoś widzi w nas oprawców i ciemiężycieli? Czy na pewno jest w nas miłosierdzie i dobroć? Nie oburzać się, ale zastanowić nad sobą.

____________________

*) A dopiero co pisałem o katolikach mordercach!

Chwała na wysokości Bogu

Za deszcz!

Swoją drogą, dziwię się, że w kościołach nie modlą się o deszcz, są przecież i formularze mszalne właśnie o deszcz proszące. Napisano przecież: Proście Pana o deszcz wczesny i późny (Za 10:1 LXX).

Regina, mater Regis nostri

Iuncta choris angelicis,

nos salva patrociniis,

ut perpetim cum civibus

gaudeamus caelestibus.
O Maria!

Są wśród nas...

Prawdopodobnie każdy zna jakiegoś katolika, który jest mordercą*), i to zwykle w imię prawdy...

Zmiłuj się nad nimi, Panie.
_______________________
*) Nie chodzi tu bynajmniej o tych, którzy dokonują aborcji.

Wiśnie się kończą, czyli (znowu) W. B. Yeats

Where dips the rocky highland
Of Sleuth Wood in the lake,
There lies a leafy island
Where flapping herons wake
The drowsy water rats;
There we’ve hid our faery vats,
Full of berrys
And of reddest stolen cherries.

     Come away, O human child!
     To the waters and the wild
     With a faery, hand in hand,
     For the world’s more full of weeping than you can understand.

Zrodziłaś Tego, który Cię stworzył

Dziś, w dzień św. Oswina, czcimy także Dońską ikonę Najświętszej Maryi. Wspomóż nas swoimi modlitwami, Bogurodzico Maryjo, Panno można i łaskawa, Matko miłosierdzia i łaski, alleluja.

Boża Rodzico, Dziewico wszechmocna,
nie gardź Ty nami, sługami Twoimi,
wciąż miotanymi przez fale żywota,
na łup niepewnej bestii rzuconymi.

Światu całemu przychodzisz z pomocą,
Wieżo czcigodna o złotych warkoczach,
Miasto dwunastu bram, rajski Ogrodzie,
wonna Szkatuło Ducha, wszystkich radość.

À propos Ulma

Zwykle rysują Ulma podobnego do Posejdona czy Neptuna (a właściwie, Neptuna podobnego do Posejdona, zhellenizowanego). Z długą brodą, trójzębem i jakąś chlamidą przewieszoną przez ramię. Skażona wyobraźnia. Tolkien pisał o Ulmie odzianym w zbroję, i takiego też czasami rysują, ale ze skrzywieniem, bo dodają mu brodę i trójząb Posejdona. Brzydko Ulmo wychodzi w ilustracjach, bardzo brzydko. Dlatego cieszę się, że zupełnie przypadkiem znalazłem taki oto rysunek, jak dla mnie, to najlepszy Ulmo, jakiego widziałem:

Galadhorn pisał kiedyś o Valarach w stylu prawosławnych ikon, myślę, że to ciekawy pomysł, tylko wątpię, aby jakiś prawowierny ikonopis podjął się wykonania takich wyobrażeń. I zdecydowanie trzeba by zrezygnować ze złotego tła. Ale pomysł bardzo ciekawy, myślę, że taki styl doskonale oddawałby Valarów, czcigodnych i dostojnych, w pewien sposób odległych, przychodzących rzeczywiście z innego świata. Jaka szkoda, że nie mam żadnych talentów plastycznych!

Myślę też, że ciekawie wyglądaliby Valarowie na witrażach: mieć takie okna w domu...

Oremus Domini misericordiam pro fratribus nostris, ut et illi orent pro nobis

W niedzielę szesnastu moich uczniów z dominikańskiego nowicjatu złożyło swoje pierwsze śluby zakonne. Zawsze myślę wtedy o matce naszej, św. Teresie od Jezusa, która słusznie zauważyła, że trzeba wielkiej odwagi, aby wstąpić do zakonu i oddać się Bogu. Ja nie umiałbym być tak odważny.

Polecamy tych braci waszym modlitwom.

A czternastu nowych, jeszcze mi nieznanych, zaczęło nowicjat.

Deus misereatur vestri et benedicat vobis, illuminet vultum suum super vos.

Anglikańskie kościoły

Lubię kościoły anglikańskie. Po pierwsze, większość z nich była przecież katolicka, jako takie je wzniesiono w średniowieczu. Po drugie, na ogół nie ma w nich religijnego kiczu, typowego dla współczesnych kościołów katolickich. Są ładne.

Κῆπος κεκλεισμένος

Czyli ogród zamknięty. Kilka zdjęć z takich ogrodów, jak z Innego Świata, z Innego Wymiaru. Te ogrody nazywane są celtyckimi, nawet nie wiedziałem, że taki styl istnieje.

Mensa caelestis

Mensae caelestis participes effecti, imploramus clementiam tuam, Domine Deus noster, ut, qui Assumptionem Dei Genetricis colimus, a cunctis malis imminentibus liberemur.

Taka jest obecnie modlitwa po Komunii w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Dziewicy. Przez wieki ta modlitwa była modlitwą po Komunii w samą uroczystość (tyle że zamiast Assumptionem Dei Genetricis colimus było festa Dei Genetricis colimus), zniknęła z liturgii za Piusa XII, kiedy ułożono nowe modlitwy na 15. sierpnia. Po Soborze Watykańskim II wróciła do mszału, do mszy wigilijnej – w samą uroczystość zachowano modlitwy wprowadzone przez Piusa XII.

Mensa caelestis, stół niebiański, posiłek niebiański. Wspaniały obraz, wspaniałe określenie, dobrze pasujące i do dzisiejszej Ewangelii o Chlebie żywym, który zstąpił z nieba (J 6:51-58), i do czytania z Księgi Przysłów o stole zastawionym przez Bożą Mądrość (9:1-6). Chleb niebiański dał nam Pan, zastawił stół niebiański. Chrystus Pan karmi nas swoim świętym Ciałem, chwalmy Go na wieki! Szczęśliwi zaproszeni do stołu Baranka na Jego weselnej uczcie w niebie.

Obserwacje

Dzisiaj w kościele wiele osób nie klękało na Podniesienie, tylko swobodnie sobie usiedli, niektórzy rozglądali się wokół. Nie były to bynajmniej osoby starsze, które mogłyby mieć trudności z klękaniem. Co ciekawe, wszystkie te osoby miały ze sobą bukieciki kwiatów i ziół, dzisiaj święcone. Przypadek?

*     *     *

W modlitwie w ciągu dnia czytamy dziś wers z Księgi Judyty (13:17), tak brzmi on w Neowulgacie i liturgii: Benedictus es, Deus noster, qui ad nihilum redegisti inimicos populi tui in hodierna die – błogosławiony jesteś, Boże nasz, który wniwecz obróciłeś dzisiaj nieprzyjaciół Twego ludu. Tak samo jest w Septuagincie, po grecku. Inne przekłady różnie ten wiersz oddają w tłumaczeniu z hebrajskiego:

Biblia Tysiąclecia: Bądź uwielbiony, Boże nasz, który w dniu dzisiejszym rozgromiłeś nieprzyjaciela swego ludu.
Biblia Edycji św. Pawła: Bądź uwielbiony, nasz Boże, który pozwoliłeś dzisiaj zadrwić z wrogów Twego ludu.
Biblia króla Jakuba (1611): Blessed be thou, O our God, which hast this day brought to nought the enemies of thy people.

Revised Standard Version: Blessed art thou, our God, who hast brought into contempt this day the enemies of thy people.

New Revised Standard Version: Blessed are you, our God, who have this day humiliated the enemies of your people.

Nie podaję Wulgaty, bo odstaje ona od wszystkich tych przekładów, gubiąc ważne, z punktu widzenia liturgii, określenie czasu. Otóż wszystkie podane wyżej przekłady zaznaczają, że to dzisiaj Bóg pokonał nieprzyjaciół swego ludu. W samej Księdze Judyty chodzi, oczywiście, o zabicie Holofernesa, ale Kościół odnosi te słowa do liturgicznego “dzisiaj”, do dnia Wniebowzięcia. Oto bowiem, przez wskrzeszenie do nieśmiertelności i wzięcie do nieba Najświętszej Maryi, Bóg pokonał naszych nieprzyjaciół, to znaczy szatana i śmierć, zadrwił z nich, pokazał im ich bezsilność wobec Jego życiodajnej mocy. Czytamy też dzisiaj fragment z I Listu do Koryntian, o królowaniu Chrystusa i Jego zwycięstwie nad śmiercią (15:20-26). Widać, jak cudownie łączą się w liturgii mszalnej i brewiarzowej różne wątki biblijne, tworząc wzorzystą szatę na dzień Zaśnięcia i Wzięcia do nieba błogosławionej Bogurodzicy.

Wielki znak

Świętą Dziewicę, Bożą Rodzicielkę, rozpoznaje Kościół w wizji z 12. rozdziału Apokalipsy św. Jana. Podeptała Ona księżyc, to znaczy zwyciężyła zmienność i przemijanie, typowe dla świata podksiężycowego, odziana jest w słońce i gwiazdy, czyli weszła do nieba i chwały Boga. Jest znakiem, który kieruje nas na jedyną drogę, którą jest Chrystus Jezus. Tylko On jest drogą do prawdziwego życia (cf. J 14:6). Jego Najświętsza Matka jest znakiem, drogowskazem, dzięki któremu możemy odnaleźć tę jedyną Drogę.

Święta Dziewico, Rodzicielko Boga, podaj nam, upadłym, rękę, módl się za nami, byśmy osiągnęli zbawienie.

Balþos Gadedeis Aþalhaidais in Sildaleikalanda

Czyli Alicja w Krainie Czarów po gocku, w drugim najpiękniejszym języku świata. Więcej tutaj.

Mocz wraca do łask?

Dwukrotnie rzymski poeta Katullus wspomina niejakiego Egnatiusa, prezentującego zawsze i wszędzie swój olśniewający uśmiech. Przy stosie pogrzebowym syna płacze matka, Egnatius jaśnieje uśmiechem. Mówca w sądzie stara się wzbudzić litość dla oskarżonego, Egnatius szczerzy zęby. Katullus dodaje, że ów Egnatius do pielęgnacji zębów używał... własnego moczu. (Skądinąd wiemy, że i mocz koński bywał składnikiem mikstury do pielęgnacji zębów.)

Przypomina mi się ów Egnatius, kiedy oglądam w telewizji prognozę pogody. Prezenterzy zawsze się uśmiechają, nawet wtedy, kiedy mówią o koszmarnych upałach i śmiercionośnej suszy. Ech... Czegóż się uśmiechasz, czego, co w tym widzisz wesołego?

* * *

Pielęgniarki i salowe są niedoceniane, co więcej często ludzie się na nie skarżą, a zupełnie niesłusznie. Z moich doświadczeń wynika, że są to kobiety bardzo oddane swej pracy, pełne serdeczności i życzliwości, ciężko pracujące. Należy się im za to wdzięczność.

Swoją drogą, zastanawiam się, ile z nich to osoby wierzące. Czy nie okazałoby się nagle, że te najbardziej życzliwe, najbardziej oddane pacjentom są właśnie niewierzące? Że może właśnie one najlepiej spełniają przykazanie miłości bliźniego?

Gorzej z sekretarkami: powiedzą ci, że jesteś dziesięć minut za wcześnie i zadzwonią do punktu obsługi pacjenta, żeby przyjęli cię dopiero po siódmej, nie wcześniej.

GPS: dwie kropki na przedramieniu, ślady po wkłuciu i podaniu preparatu. Sala operacyjna najprzyjemniejsza w całym szpitalu, bo z klimatyzacją.

Światłem okryty jesteś jak płaszczem (Ps 104:2)

Dla Boga światło stworzone jest tylko okryciem, On sam jaśniejszy jest od niego, jest Światłem niestworzonym, prawdziwym.

I został przemieniony przez Boga przed nimi, i dali im się zobaczyć Eliasz z Mojżeszem, i rozmawiali z Jezusem, alleluja.

Nietakt

Na zewnątrz 32 stopnie, wewnątrz 30, a w radio ktoś bezmyślnie śpiewa w kółko, z uporem maniaka: Podaruj mi trochę słońca, podaruj mi trochę słońca.

Cokolwiek się stanie, będę leżał

Albo będę leżał w szpitalu po operacji, pod kroplówką z antybiotykiem i lekami przeciwbólowymi.

Albo będę leżał w kostnicy, niewybudzony z narkozy.

Albo będę leżał w domu po operacji i bez kroplówki.

Albo będę leżał w szpitalu przed operacją, która zostanie przełożona.

Albo będę leżał w domu, bo operacja w ogóle się nie odbędzie.

Słodki nektar białego miodu

The years have passed like swift draughts of the sweet mead in lofty halls beyond the West, beneath the blue vaults of Varda wherein the stars tremble in the song of her voice, holy and queenly, śpiewała w Lórien Galadriela. Mead, czyli miód pitny (angielskie mead jest wyraźnie pokrewne z polskim miód, z greckim μέθυ, sanskryckim mádhu, walijskim medd), w quenya, w oryginalnym języku pieśni Galadrieli, nazywa się miruvórë.

Według wierzeń celtyckich, miód był napojem nieśmiertelnych. Piwo było napojem wojowników, czyli śmiertelnych ludzi. Miód sycony, miód pitny, przynależy się bogom, jak najbardziej więc pasuje do pałaców w Amanie, Błogosławionym Królestwie.

Maryi Panny Anielskiej

Sanctissimae venerantibus Virginis Mariae, Reginae Angelorum, memoriam gloriosam, ipsius nobis, quaesumus, Domine, intercessione concede, ut de plenitudine gratiae tuae nos quoque mereamur accipere. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Dziś w wielu kościołach franciszkańskich dzień Najświętszej Maryi Anielskiej. Przez wstawiennictwo Królowej Aniołów, dzięki prośbom św. Franciszka z Asyżu, można uzyskać odpust zupełny.

Anioł Gabriel powiedział Maryi: Raduj się, obdarowana łaską, Pan z Tobą, alleluja.

Bądź pozdrowiona, Najświętsza Maryjo,

Królowo Aniołów,

Córko i Służebnico Najwyższego Króla, Ojca niebieskiego,

Matko najświętszego Pana, Jezusa Chrystusa,

Oblubienico Ducha Świętego;

wstawiaj się za nami

wraz ze świętym Michałem Archaniołem,

i wszystkimi mocami nieba,

i wszystkimi świętymi

do Twojego najświętszego, umiłowanego Syna, Pana i Mistrza.

Sierpień w kalendarzach

W sierpniu jest chyba najwięcej dni poświęconych Matce Bożej: Matki Bożej Anielskiej, Matki Bożej Śnieżnej, Wniebowzięcie, Matki Bożej Królowej, Matki Bożej Częstochowskiej, Siedmiu Radości Matki Bożej... No i pierwsza sobota miesiąca.

 

A to kalendarz, który dostałem od moich uczniów z nowicjatu OP. Sami zrobili, ze swoimi zdjęciami: