Your compassion, O Lord

Msza 2. niedzieli Wielkiego Postu zaczyna się słowami z psalmu 25: Reminiscere miserationum tuarum, Domine. Wspomnij na Twoje zmiłowania, Panie. Właśnie tak, w liczbie mnogiej jest miłosierdzie Boże, które jest nieskończone, a grzesznikowi wydaje się oceanem, jak pisał jeden z angielskich poetów. Błagam o Twoje miłosierdzie: byłbym głupcem, gdybym tego nie robił. Potrzebne mi jest ono w każdej chwili mojego życia, bo gdyby go zabrakło, stałbym się nicością.

Niech Twoje Przemienienie, Chryste Boże, napełni mnie światłem.

Post w poście

Do wiosny astronomicznej jeszcze daleko, a Kościół liturgicznie już rozpoczął tę porę roku przez Suche dni wiosenne, które zaczęły się w środę. Dziś jest ostatni z nich. Dni szczególnego postu — w poście. Oby Bóg pobłogosławił naszą wiosnę i zachował nas w niej od zła i grzechu.

Rozdarty wewnętrznie

M i M

Aż się zdumiałem: żaden z moich angielskich znajomych nie zna Mistrza i Małgorzaty, co więcej, nawet nie wiedzą, czy Bułhakow to on czy ona! A wydawało mi się, że to dosyć znana książka. Nie żebym miał do niej jakiś szczególny sentyment, tak tylko ciekawy byłem.

Love divine

You saved me because you loved me (Ps 18:20, z dzisiejszej modlitwy czytań). Jakoś mocniej przemawia tak zdawałoby się wyświechtany czasownik to love niż miłować.

Znak bliskości

Pan nas dzisiaj przestrzega w Ewangelii, abyśmy na modlitwie nie byli gadatliwi jak poganie. Jak słusznie zauważył kaznodzieja na mszy, na której byłem, między osobami, które są ze sobą blisko, nie potrzeba wielu słów, nawet milczenie nie jest krępujące. Może więc nasza gadatliwość oznacza, że daleko jesteśmy od Boga?

Kiedy spełnią się te słowa

Powtarzamy je po Przeistoczeniu przecież: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha... No właśnie, nie pijemy, więc kłamiemy w samym sercu mszy. Rozumiem, że w dobie pandemii picie raczej niebezpieczne, ale kiedyś przecież, mam nadzieję, wrócimy do normalności.

Byłem kiedyś na mszy, na której celebrans dał pić z kielicha tylko ministrantowi. Bardzo to było nieprzyjemne, taki podział wiernych.

Jak wielki cud Bóg uczynił

Dziś na Komunię zaśpiewano U drzwi Twoich stoję, Panie. Ucieszyłem się, bo bardzo lubię tę pieśń, a rzadko można ją usłyszeć.

Drugie czytanie wspominało Zstąpienie Pana do Otchłani, temat, który jest mi bliski. A w kazaniu usłyszałem, że nawrócenie jest cnotą daną przez Ducha Świętego, nie zależy od naszego wysiłku, ale od łaski Bożej. A zatem, Duchu Święty, działaj we mnie, bym w końcu mógł się podobać Tobie (cf. hymn z jutrzni).

Zawierając przymierze z Noem, Bóg zawarł je z całym stworzeniem, ze wszystkimi zwierzętami. Tak łatwo o tym zapominają ludzie, chorzy na antropocentryzm. Jezus na pustyni też przebywał ze zwierzętami, więc w pewien sposób wypełnił przymierze i pokazał życie rajskie z czasów przed grzechem człowieka.

Krew pobrana

Zajęło to prawie dwie godziny, bo Phoebe dzielnie stawiała opór, a i żyły trudno było znaleźć. Ostatecznie trzeba było dać jej głupiego Jasia i dopiero wtedy się udało pobrać choć trochę krwi. Wszystko dzięki wielkiej cierpliwości pani doktór, za któą jestem wdzięczny. Wyniki będą jutro.

Jak przetrwać jutro

Jutro czeka mnie ciężka przeprawa: idę z kotką na pobranie krwi. Musi być na czczo i nie wiem, jak ona to wytrzyma, jest bardzo łakoma. Wejście do transportera też może okazać się problemem. No i wreszcie samo pobieranie krwi. Ale wszystko dla jej dobra.

Wszyscy święci i święte Boży, módlcie się za nami.

Jak Księżyc na niebie

Wyznaczanie daty Wielkanocy, a co za tym idzie, daty rozpoczęcia Wielkiego Postu, według faz Księżyca, to chyba jedyna już więź łącząca liturgię z naturą. Suche dni, dni postu na rozpoczęcie kolejnych pór roku, już nie istnieją, a jeżeli nawet gdzieś są zachowywane, to też raczej bez myśli o naturze. A przecież z natury mamy chleb i wino, i wodę, i wosk, i oliwę, i tkaniny (chociaż coraz częściej szaty liturgiczne są z syntetycznych włókien robione).

Wielki Post po angielsku nazywa się Lent, ze staroangielskiego lencten, z protogermańskiego *langaz, długi, i *tina, dzienny. Pierwotnie więc oznaczało czas, w którym dni stają się coraz dłuższe, wiosnę. Wielki Post jako wiosna Kościoła, trudne to dla mnie do wyobrażenia, bo z różnych względów nie przepadam za tym okresem. A jednak podejmuję drogę z ziemi wygnania do raju, który Pan nam otworzy mocą swego paschalnego misterium.

Bałtyk zamarzł

Ale chyba nie da się po nim saniami przejechać do Szwecji, jak za dawnych czasów.

Pan wieczernik przygotował

Bardzo lubię tę pieśń. Znam kościół, w którym była śpiewana na Komunię w Wielki Czwartek, dopóki nie wygryzły jej nowsze pieśni. Czasami można ją usłyszeć w kościołach, dziś była na mszy telewizyjnej. Zawsze mnie zastanawia, jakie są poprawne słowa: Pijmy napój nieśmiertelnych czy: Pijmy napój nieśmiertelny.

σπλαγχνισθείς

Jezus ulitował się (Mk 1:41) nad trędowatym, czy może raczej dogłębnie się wzruszył, zadrgały Mu z miłosierdzia wnętrzności, bo takie jest znaczenie czasownika użytego przez św. Marka. Jezusowe miłosierdzie jest tożsame z hebrajskim rachamim, serdeczną litością Boga.

Ta ostatnia sobota

Ostatnia sobota przed Wielkim Postem, zgodnie więc ze średniowieczną tradycją obchodzimy dziś wspomnienie Matki Boskiej. Modlimy się o dobrą śmierć:

W godzinie śmierci, o Pani,
udziel nam swojej otuchy
i Ty nas wprowadź do raju,
byśmy tam Boga ujrzeli.

Na policzku zrobiła mi się mała narośl. Powinienem iść do dermatologa, ale pewnie zaoferują mi teleporadę. Może gdzieś prywatnie przyjmują, ale ze względu na pandemię nie mam ochoty się ruszać. Pozostaje mieć nadzieję, że to niegroźny defekt kosmetyczny. Ważniejszą dla mnie sprawą jest zdobycie recepty na insulinę dla Phoebe.

Dwa różańce

Postanowiłem zbliżyć się do natury i sprawiłem sobie dwa nowe różańce, z myślą o koronce do Miłosierdzia Bożego: jeden z drzewa oliwnego z Betlejem, drugi z nasion łzawicy. Miła odmiana po różańcach z plastiku.

Maria sacratissima

O beata Virgo, Maria: tu gratiae mater, tu spes mundi, exaudi nos filios tuos clamantes ad te.

Kiedy pokazywano Bernardetcie albumy z reprodukcjami dzieł wielkich malarzy i pytano, czy Maryja jest na nich podobna do Pani, która się jej ukazała, wskazywała na ikony, na nich właśnie Maryja była najbardziej podobna do jej wizji.

A dziś jest też wspomnienie pierwszego zdanego z imienia angielskiego poety, św. Cædmona.

Jakoś nie mam dziś apetytu na pączki.

The Hooded Man

Pamięta ktoś serial o Robin Hoodzie, z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku? Nadawali w TV, potem powtarzali. Jedyny prawdziwy serial o Robin Hoodzie, średniowieczny i romantyczny zarazem, jak nam mówił profesor od literatury. Serial z obłędną muzyką Clannadu. Słucham tej muzyki ze wzruszeniem, cofa mnie w czasie.

Żółta rymowanka

Niebo o tej porze było w dziwnym, żółtym kolorze. A ja słucham Edith Piaf.

Profil

Nie ma jak zmienić swojego opisu w bloggerze. To znaczy, niby da się to zrobić, wpisuję zmiany, klikam Save profile i okazuje się, że nic się nie zmieniło. Ktoś wie, jak sobie z tym poradzić?

Przegub

Czytamy w dzisiejszej Ewangelii, że Jezus chwycił chorą teściową Piotra za rękę. Kojarzy mi się to z ikoną Zmartwychwstania, na której Jezus chwyta za rękę, za przegub Adama i wyciąga go z Otchłani. Chwyt Jezusa zbawienny, ocalający.

Kadzidło

Jak kiedyś powiedział bp Janocha, ikony tęsknią za świecami i kadzidłem. Jak zatem palić kadzidło przed ikonami, przy nieszporach? Takie w formie trociczek czy stożków, indyjskie lub japońskie, jest trochę niepewne, z innej tradycji religijnej pochodzi. A takie prawdziwe, na węgielku, trochę zbyt obficie dymi jak na domowe warunki.

W dzień świętej Agaty

Dziś dzień św. Agaty, dziewicy i męczennicy. W dawnych mszałach miała własny introit, czyli śpiew na wejście, wzięty z liturgii greckiej: Radujmy się wszyscy w Panu, obchodząc święto ku czci świętej Agaty, dziewicy i męczennicy; z jej męczeństwa radują się aniołowie i wychwalają Syna Bożego. Zatem radujmy się, i wzywajmy wstawiennictwa tej czcigodnej świętej, która strzeże nas przed pożarami.

Pokropienie krwią

Przystąpiliście (...) do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż krew Abla (Hbr 12:24). To jest to, co dzieje się w czasie spowiedzi: skrapia nas krew Jezusowa i oczyszcza z grzechów i martwych uczynków. Tak oczywiste, że często nawet o tym nie myślimy. Dzisiejsze czytanie z Listu do Hebrajczyków nam o tym przypomina.

Rozproszenia duże

Było poświęcenie świec na mszy porannej. I był prawie pożar, bo się komuś zapaliła osłonka na świecę. Między innymi z tego powodu miałem duże rozproszenia w czasie mszy.

W nocy, przy modlitwie czytań, pomyślałem sobie, że dawne Prawo opierało się na śmierci: aby wykupić pierworodnego osła, trzeba było zabić owcę, na oczyszczenie ubodzy składali w ofierze dwie synogarlice. Chrystus nas z tego uwolnił, wyzwolił, dał nam prawo wolności i życia. Dawne Prawo było ciasne, w nowym możemy odetchnąć pełną piersią.

Jak będzie

Ciekawym, czy jutro na mszy porannej będzie poświęcenie świec. Ostatnio ledwie kilka osób miało świece, a 2 lutego wypadał w niedzielę. Kiedyś nie do pomyślenia było iść w ten dzień do kościoła bez świecy.