W dni między Wniebowstąpieniem Pańskim a Zesłaniem Ducha Świętego Kościół, matka nasza, zwraca w liturgii uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze, uzmysławiamy sobie, wciąż na nowo, że Zmartwychwstały zasiadł po prawicy Ojca, i poddany Mu został (także jako człowiekowi) cały kosmos. Ta myśl pojawia się głównie w jutrzni tych dni. Po drugie, trwamy w nowennie, czyli dziewięciodniowym oczekiwaniu na Ducha Świętego, i o tym przypominają głównie nieszpory. Niech Król chwały i Pan Zastępów ześle nam obietnicę Ojca, Ducha prawdy!
Tylko skąd się to bierze że co poniektórzy rozpoczynają medytację - nie pojmuję tego trochę - medytację energii kosmosu czy wszechświata? Można kontemplować jak obraz, jako piękno np w wierszu nie wiem skąd - było o Drodze Mlecznej - kto po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie... Ale ta energia...trochę mnie drażni. Tak, niech zstąpi Duch Prawdy i pouczy bo gdzieś na dnie człowieczej, mojej, duszy tkwi uparcie pra ludź , pra poganin :)
OdpowiedzUsuńJeden jest Pan. Alleluja!
Usuń