Śmierć równa dla wszystkich

Umarł Benedykt XVI. Miejmy nadzieję, że w swoim czasie dostanie tytuł doktora Kościoła.

Recessit pater noster, fons doctrinae verae, fidei propugnator defensorque strenuus. Oremus pro eo, ut et ille oret pro nobis ubi est.

Dla wybierających się na sylwestra

Jak uważano w dwudziestoleciu międzywojennym, prawdziwie elegancka suknia balowa może być tylko albo biała, albo czarna.

A kto wybierający się na sylwestra wie, że dziś jest wspomnienie świętego papieża Sylwestra, i stąd nazwa tego dnia?

Syrop sosnowy

Ma być bardzo dobry, tylko nie powinienem przy nim brać neuroleptyków, chociaż nie wiem, jakie złe skutki mogą z tego wyniknąć, więc zaryzykuję. Chyba się obudzę.

Uprzejmie informuję, że z powodów ode mnie niezależnych chwilowo na blogu będzie przeważać tematyka zdrowotna.

3 minuty

Każde trzy minuty bez kaszlu to łaska. Ktoś zna jakiś dobry środek przeciwkaszlowy na kaszel suchy i nieproduktywny?

Wola

Módlmy się za papieża emeryta Benedykta. Niech Bóg poprowadzi go według swej woli.

Czas i czasy

Przed Soborem Watykańskim II nikt nie przejmował się odmawianiem brewiarza o odpowiednich porach. Na ogół odnawiano go hurtem, czyli wieczorem dnia poprzedniego matutinum, które właściwiej byłoby nazwać nokturnem albo wigilią, i laudes, a dokładniej laudes matutinae, czyli poranne uwielbienia. Gdzieś koło 8:00 odmawiano jednym ciągiem wszystkie trzy modlitwy w ciągu dnia, około 13:00 były nieszpory i kompleta. Zupełna bzdura to była. Wcześniej, w średniowieczu, zanim Trydent okaleczył liturgię, pory odmawiania godzin liturgicznych zależały od pory roku. Zimą, kiedy noc była dłuższa, odmawiano więcej Psalmów w nokturnie, a jutrznia związana ze wschodem słońca, odmawiana była później. Tak samo nieszpory zimowe były wcześniej niż latem. W posoborowych tekstach podkreślono wyraźnie, że należy zachowywać odpowiedniość godzin i ich odniesienie do rzeczywistego czasu odmawiania, tak jak było pierwotnie.

ΕΥΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Słowo stało się ciałem, alleluja, alleluja. I zamieszkało między nami, alleluja, alleluja. Tak śpiewamy w dzisiejszych nieszporach. To jest eukatastrophe całych dziejów, całego świata, całego ludzkiego istnienia. Świat już pogrążał się w mroku, śpiewaliśmy w Adwencie, kiedy pojawił się Chrystus, aby go uratować.

I stało się

Jeden z tych razów, kiedy lit zawodzi i dopadło mnie przeziębienie, z gorączką i mnóstwem flegmy w głowie, a przecież nie jestem flegmatykiem, tylko melancholikiem.

Cicha noc

Claritas Dei circumfulsit nos (cf. Lc 2:9). Tej nocy, tej właśnie nocy. Pax omnibus vobis!

Czy wy to widzicie?

Msza o północy, względnie msza w nocy sprawowana w Watykanie o 19:30! To pora, o której w niektórych zgromadzeniach kończą się nieszpory, ewentualnie sprawuje się mszę wigilijną. Do tego msza po włosku, a nie po łacinie, jak zwykle w wielkie uroczystości.

Koń by się uśmiał, i wół, i osioł.

Wnętrzności Boga

Czytamy dziś, że z wnętrzności Dawida będzie pochodził jego potomek, Mesjasz. A pieśń Zachariasza przypomina nam codziennie o wnętrznościach Boga, Miłosierdzia Bożego, czyli o miłosierdziu najgłębszym, wynikającym z samej istoty Boga, miłosierdziu czułym i serdecznym, takim, do jakiego tylko Bóg jest zdolny.

Te są imiona

Imiona krewnych Jezusa, o których dzisiaj czytamy w Ewangelii, są bardzo znaczące: Jan, czyli JHWH jest łaskawy; Zachariasz, czyli JHWH pamięta; Elżbieta, czyli Bóg moją przysięgą. Wszystkie trzy są ukryte w pieśni Zachariasza, którą w czasie mszy czytać będziemy jutro.

Jak źrebię

Dzieciątko (po grecku brephos, pokrewne to słowo z polskim źrebięciem) podskoczyło w łonie Elżbiety, tak jak Dawid podskakiwał przed arką Bożą.

Kolejny bałwan załatwiony

Ten był dosyć duży, ale Huan dał sobie z nim radę.

A jednak

Dzisiaj, w samym środku drugiej części Adwentu, mamy kolektę, która mówi o drugim przyjściu Chrystusa, co popiera moją tezę o wciskaniu kitu, vel q.e.d.

Pozdrowienie

Ave, Maria, gratia plena, Dominus tecum, virgo serena. (z Hiszpanii)

Bogurodzico Dziewico, raduj się, obdarowana łaską Maryjo, Pan z Tobą; błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony owoc Twojego łona, bo zrodziłaś Zbawcę dusz naszych. (z Bizancjum)

Ne timeas, Zacharia

Ciekawe, że do żony Manoacha Anioł Pański nie mówi: Nie bój się, bo przecież takie są zwykle pierwsze słowa aniołów, kiedy ukazują się ludziom.

Sen Josefa

Mówi się, że sen mara, a Bóg wiara. Biblia jednak pokazuje nam, że Bóg jest tak potężny, iż może nawet przez sen przemówić do człowieka. Co pan na to, doktorze Freud?

Ja wolę Junga.

Rodowód Jezusa

Gdyby chociaż jednej osoby zabrakło, rodowód byłby przerwany i nie doprowadziłby nas do Jezusa, zwanego Pomazańcem, Syna Maryi. On nie brzydził się ani nie wstydził mieć w swoim rodowodzie nawet wielkich grzeszników (tak się akurat składa, że grzeszących przeciw szóstemu przykazaniu,  a w Kościele panuje obsesja co do tego przykazania).

Oremus

Modlitwa adwentowa z 10-wiecznego mszału:

Conscientias nostras, quaesumus, Domine, visitando purifica, ut veniens Iesus Christus, Filius tuus, Dominus noster, paratam sibi in nobis inveniat mansionem. Qui tecum.

Co ciekawe, mowa tu o Adwencie, przybyciu, Ojca, a dopiero potem Syna, który ma w nas zamieszkać.

Bałwanek? Obsikany

Huan zauważył bałwanka już z daleka, podbiegł do niego szybko, powąchał, podniósł nogę i obsikał. I tak bałwanek stał się dwukolorowy, biało-żółty (nie kojarzyć z flagą Watykanu). Z jaką radością pies zauważa elementy pionowe, które można obsikać!

Jutro dzień św. Łucji

Jedna z najbliższych mi świętych, z najcudowniejszymi antyfonami do Benedictus i Magnificat. Zawsze bardzo chciałem mieć ikonę św. Łucji, ale ciągle były inne wydatki... Jeśli dobrze pamiętam, to jej któryś z poetów (Dante?) zawdzięczał uleczenie wzroku. John Donne pisał jeden z wierszy na dzień św. Łucji, najkrótszy dzień roku (coś się widocznie zmieniło w liczeniu czasów od 17. wieku).

Łucjo, oblubienico Chrystusa, wstawiaj się za nami.

Maria vicit

Kolejny raz w życiu, kiedy dostąpiłem łaski dzięki prośbom i błaganiom Panny Maryi. Kolejny raz, i to w sposób tak widoczny, tak ewidentny, tak oczywisty, tak przejrzysty, że nie mogę mieć żadnych wątpliwości, iż to Ona za tym stoi. Jestem głupi, ale to Jej działanie potrafię zauważyć.

Ave, Maria, gratia plena, Dominus tecum.

Połowa Adwentu

Czekamy w środku nocy, Huan na swoim posłaniu, ja na jego i swoim posłaniu (trochę piasku zostało) i czekamy, aż przyjdziesz, Jezu Chryste, Panie nasz. Noc ze swoimi nocnymi modlitwami jest czasem szczególnie uprzywilejowanym na czekanie. 

Król i minerały

A co do tej giełdy minerałów, na którą nie miał kto ze mną iść, tak że w rezultacie sam nie poszedłem, to czuję się jak ten król z przypowieści, który urządził ucztę i zaprosił swoich znajomych, a każdy z nich znalazł jakąś wymówkę, aby nie przyjść. Gdzie szukać przyjaciół na każdy dzień?

Elbereth

Liturgiczne teksty o Niepokalanej Maryi przypominają mi zawsze o Elbereth. Biała jak śnieg szata, oblicze jaśniejące jak słońce, nieskażona żadnym grzechem, żadną zmazą, ta której najbardziej boi się Melkor. W jej obliczu jaśnieje ciągle blask Ilúvatara. Napisałem nawet kiedyś o tym artykuł i chciałem go opublikować, ale wydawcy chcieli w nim wprowadzić tyle zmian, że się wycofałem.

Wszechmoc błagająca

Św. Anzelm, którego dziś czytamy brewiarzu, w dzień Niepokalanego Poczęcia, pisał, że Bóg jest wszechmocny z natury, a Maryja przez swoje prośby. Jest wszechmocą błagającą, wszystko może, bo tak ściśle zjednoczona jest z Bogiem. Grecki Kościół nazywa Ją Pantanassa, wszechwładna.

Niektórych może te tytuły rażą, dla mnie były zawsze oczywiste, i mam szczególne nabożeństwo do Maryi, wszechmocy błagającej.

Kolor na dziś i wczoraj, i jutro: nawet nie Wielka Sobota

Wciskanie kitu

Mówi się, że Adwent jest czasem radosnego oczekiwania, i składa się z dwóch części.  W pierwszej, do 17 grudnia, oczekujemy na powtórne przyjście Jezusa, w drugiej, od 17 grudnia, czekamy na Boże Narodzenie, pamiątkę Jego pierwszego przyjścia.

Zupełna bzdura, wynikająca z braku znajomości adwentowych tekstów. Czy na Paruzję czekamy tylko w pierwszej części Adwentu? A co z resztą roku? Nie czekamy? To dlaczego we mszy powtarzamy: Oczekujemy Twego przyjścia w chwale? Poza tym, jeśli popatrzeć na kolekty adwentowe, to widać, że i w pierwszej części tego okresu pojawiają się takie, które odwołują się do Bożego Narodzenia, i w drugiej są takie, które mówią o przyjściu Chrystusa Sędziego na końcu czasu. (Ta myśl wchodzi nawet do I nieszporów Narodzenia Pańskiego.) To samo w prośbach jutrzni i nieszporów, i w antyfonach do Benedictus et Magnificat, i w hymnach obu części Adwentu.

A co do radości: owszem, ona jest w Adwencie, śpiewa się alleluja, ale szaty są fioletowe, jak w czasie pokuty, i nie śpiewamy Chwała na wysokości.

Wszystko, co robimy na ziemi

Jak mówi dzisiejsza kolekta, wszystkie nasze działania na ziemi, wszystko, co na ziemi robimy, czym się zajmujemy na co dzień, nie może nas powstrzymać, nie może nas opóźnić przed zjednoczeniem, spotkaniem z przychodzącym Chrystusem. Ile jest takich rzeczy, które mnie powstrzymują, takich drobiazgów, głupstw zupełnych, dupereli, które trzeba rozbić, tak jak w psalmie 137 rozbija się głowy dzieci babilońskich o mury Jerozolimy?

Mt 25 i 5 idiotek

Jak najdokładniejsze tłumaczenie przypowieści o pannach z Ewangelii Mateuszowej, na zajęciach z nowicjatem: Pięć z nich było rozsądnych, a 5 było idiotkami. Co ciekawe, Jezus używa tu słowa μωρός, którego używania zakazuje w Kazaniu na górze, kiedy mówi, że jego użycie wobec brata zasługuje na ognistą gehennę.

:-(

Nikt nie chce ze mną iść na giełdę minerałów w najbliższy weekend.