Czyli śpiewy z nocnej mszy Bożego Narodzenia, tzw. pasterki. Śpiewy bardzo stare, wybrane z mesjańskich psalmów, o wiele lepiej wyrażające sens Bożego Narodzenia niż huczne kolędy. Tu śpiew na wejście i graduał*), śpiewany po pierwszym czytaniu.
 |
| manuskrypt z Sankt Gallen, ok. 1000 roku |
A tu jeszcze sam śpiew na wejście z tej mszy, słynne Dominus dixit ad me, najbardziej przejmujący śpiew gregoriański, jaki znam.
_____________________________
*) Śpiew na wejście: Pan rzekł do Mnie: Ty jesteś moim Synem, Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie (z psalmu 2). Graduał: Przy Tobie panowanie w dniu Twej mocy: w blaskach świętych zrodziłem Cię z łona przed jutrzenką. Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po mojej prawicy, aż położę Twych wrogów jako podnóżek stóp Twoich (z psalmu 110 [109]).
http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Betlejem-Nazaret-Jerozolima-Jeruzalem;5682.html
OdpowiedzUsuńDla mnie jednak akcentowanie "Betlejem" na trzecią od końca brzmi nienaturalnie i hiperpoprawnie (zwłaszcza że trudno mówić o znajomości łaciny wśród kleru), zwłaszcza że kłóci się z akcentem w kolędach (czy to też nie jest tradycja?): Przybieżeli do Betlejem (typowe trocheje) czy Dzisiaj w Betlejem, albo Idźcie do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone. Tu trudno akcentować na trzecią od końca, bo traci się rytm.
Usuń