Dziś wspomnienie św. Barnaby Apostoła. Nosi on ten sam przydomek, co dwunastu uczniów Jezusa, a jednak liturgia traktuje go zupełnie inaczej. Obchodzimy tylko jego wspomnienie, podczas gdy inni Apostołowie mają święta. (W liturgii potrydenckiej miał święto 3. klasy, podczas gdy pozostałych Apostołów czczono świętami 2. klasy.) Nawet Ewangeliści Marek i Łukasz, którzy Apostołami nie są nazywani, mają święta. Barnaba, mimo że Apostoł, jest tylko wspominany. Dlaczego? Ważną rolę odegrał on przecież w dziejach Kościoła jerozolimskiego. To Barnaba przyprowadził do Dwunastu Szawła z Tarsu, po jego nawróceniu. Ale też i Barnaba przez tegoż Szawła-Pawła został bardzo nieładnie potraktowany w czasie apostolskich podróży. Czyżby ta niechęć rzymskiego Apostoła pozostawiła ślad w liturgii? Ale przecież w dawnych księgach hymn ku czci św. Barnaby znajduje się przy hymnach o innych Apostołach:
Praeco benigne et decus Ecclesiae,
Barnaba sancte, cernat ut miserias,
supplica Christum, patimur quas merito,
releva sanctis nosque tuis precibus.
Podobny los spotkał w liturgii św. Marię Magdalenę, którą Kościół wschodni słusznie nazywa 'równą Apostołom': na Zachodzie ma tylko wspomnienie, ta zwiastunka wielkanocnej radości, której Pan Zmartwychwstały jako pierwszej się ukazał. Uwierzyła w Zmartwychwstanie Pana wcześniej niż Apostołowie, kochała Pana wierniej niż Jego uczniowie, bo stała pod krzyżem i poszła o świcie do grobu, by namaścić pogrzebane Ciało, podczas gdy przestraszeni Apostołowie siedzieli zamknięci w domu. Niższą ma rangę, bo kobieta?
O Barnabo, stałeś się doskonałym i wiernym sługą Pana, byłeś pierwszym spośród siedemdziesięciu uczniów. Byłeś godny stać się towarzyszem Pawła w jego głoszeniu Ewangelii, wszystkim wykazywałeś, że Chrystus jest Zbawcą; przeto wspominamy ciebie, o święty, wśród hymnów i pieśni. (z liturgii melchickiej; Barnaba jest tam wspominany 11. czerwca razem ze św. Bartłomiejem Apostołem)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz