Cezura

Mam wrażenie, jakby tydzień temu w moim życiu nastąpiła cezura, naprawdę wielka cezura. Jest to, co było przed nią, i to, co jest po niej. Taka jest siła młota cierpienia. Kolejne złamanie, kolejne zmiażdżenie, coraz bardziej jak król Rybak. Kolejny stopień petryfikacji.

Dalej

Jeśli ktoś się modlił za Huana, proszę, niech modli się dalej, bo dużo Boskiej pomocy potrzeba. Wprawdzie Huan osiągnął już jakieś 90% tego, co było przed chorobą i samodzielnie chodzi, ale ciągle jeszcze kilka rzeczy mnie martwi: niechętnie się kładzie poza swoim posłaniem, niechętnie siada, łapa mu się czasami zawija, czyli coś z tylnymi łapami jest wciąż nie tak. Nie wiem, czy zwrócić się po opinię do drugiego weta, po coś więcej niż tylko leczenie objawowe... jak znaleźć dobrego weterynarza...

A może to 80%? Zaczynam się zastanawiać. 

Cierpliwość

Huan chodzi teraz bardzo wolno, trzeba dużo cierpliwości na taki spacer. Trochę lepiej jest, jeśli wychodzę z nim razem z matką, ale nie zawsze będziemy mogli we dwoje wyjść. Za to samodzielnie wchodzi na łóżko, czego właściwie nie powinien robić: wyszedłem do łazienki, wracam, a on rozwalony na łóżku... Czyli jakoś sobie radzi. Boję się też rentgena, chociaż to pewnie nie będzie szybko, bo do niego zwierzaka usypiają, a on ma już 10 lat, i przy narkozie w czasie kastracji coś nim telepało, jak powiedziała wetka. A jeszcze narkoza będzie potrzebna przy usuwaniu kamienia nazębnego, bo ma straszny.

Może Bóg daje nam zwierzaki, abyśmy nauczyli się np. cierpliwości. Ja podobno sprawiam wrażenie bardzo cierpliwego, a przecież wcale taki nie jestem.

Boże, mój Boże

Jest lepiej, na tyle lepiej, że trudno nie przypisywać tego ingerencji sił wyższych. Ale lęk pozostaje... Huan chodzi, ale przewraca się przy załatwianiu się, nie zawsze zdążę go potrzymać.

Jezu, powiedz do mnie: Ufaj, synu.

Boże mój, Boże

Jest źle, ale też ja jestem czarnowidzem. Chociaż staram się nim nie być...

Łapy

Huan znowu ma problem z łapami, jakiegoś niedowładu dostał, przewraca się, gdy próbuje kucać. Dziś już do weta nie zdążymy, w ogóle to mam nadzieję, że przychodnia jest czynna. Pomódlcie się za nas.

Exo, czyli na zewnątrz

Zawiozłem wczoraj matkę na szczepienie, dostała Pfizera. Punkt szczepień, zorganizowany w przychodni pediatrycznej, po prostu mikroskopijny, w poczekalni mogą przebywać tylko dwie osoby. Jest tak ciasno, że przepisowe 15 minut po szczepieniu kazano matce przeczekać na zewnątrz, na dworze. A mnie się wydawało, że to się czeka pod opieką lekarza, na wypadek, jeśliby nastąpił wstrząs anafilaktyczny.

Laurelin

Nigdzie w okolicy nie rosną buki, więc nie mogę sobie wyobrazić Laurelinu.

 

Za to kwitną mirabelki.

Takie oczywiste, że aż się zapomina

Że Eucharystia jest uobecnieniem śmierci i zmartwychwstania Pańskiego. Każda, nie tylko ta wielkanocna.

Lepiej byłoby tak

Czytaliśmy na zajęciach hymn z 6. wieku, hymn wielkanocnych nieszporów, który w jednym miejscu ma dosyć poważny błąd w polskiej wersji. Chrystus w łacińskim oryginale nie jest zaczynem szczerej prawdy, wręcz przeciwnie, jest azyma, czyli pozbawionym zakwasu przaśnikiem. Można by przecież i tak napisać, bez szkody dla metrum:

Już Chrystus Paschą jest naszą
i szczerej prawdy przaśnikiem,
niewinnym Bożym Barankiem,
co siebie złożył w ofierze.

Część chrześcijańskiego życia

W dzisiejszym pierwszym czytaniu święty Piotr wzywa nas do pokuty i nawrócenia (Dz 3:19). W samym środku okresu wielkanocnego może się to wydawać nieco dziwne, ale pokuta jest stałą częścią życia chrześcijańskiego, wszyscy wierni są do niej zobowiązani. Każdy na swój sposób, bo każdy jest grzesznikiem.

Inna pieśń wielkanocna

Już ją kiedyś podawałem na blogu, bo bardzo mi się podoba; jest mało znana, nie wiem, dlaczego, i rzadko można ją usłyszeć w kościołach. Może jakiś organista czy kierownik chóru się zainteresuje?

Alleluja, żyje Pan, powstał z grobu z brzaskiem dnia.
Zaśpiewajmy, z głębi serc, z całym światem nową pieśń.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Dla nas hańbę krzyża zniósł, poniósł mękę, przyjął grób.
Dziś na nowo cieszy nas jasny zmartwychwstania blask.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Zwyciężyła Pańska moc, już skończona grzechu noc.
Nadszedł już zwycięstwa dzień, cieszmy się, śpiewajmy w nim.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Niech się cieszy Boży lud, niech aniołów śpiewa chór.
Ciesz się, Matko, bo Syn Twój cały w chwale żyje znów.

Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja!

Zielono mi

Trawa robi się cudownie zielona, jak w dolinie Tumladen, tej w Beleriandzie. Albo jak w Szmaragdowym Grodzie.

Nowe krzesła

Już są, dzisiaj przyjechały! Nowe krzesła, które zastąpią stare, nie wiem od ilu już lat będące w użyciu, poobgryzane przez psy, podrapane przez kota. Nowe krzesła są wspaniałe, solidne, trochę ciężkie i mam nadzieję, że będą nam dobrze służyły.

O polskich biskupach i szczepionkach nie chce mi się pisać.

Styl walki

Oglądając po raz kolejny pojedynek Qui-Gona i Obi-Wana z Maulem zastanawiam się, czy istniał jakiś specjalny styl walki na miecze świetlne dla Jedi walczących we dwóch. Bo dotąd o czymś takim nie czytałem.

Apokalipsa

Zawsze lubiłem Apokalipsę; nawet i to w niej lubię, że nie wszystko rozumiem. Poruszają mnie jej potężne obrazy. Cieszę się, że będziemy ją teraz czytać w liturgii codziennie.

Miej miłosierdzie dla nas i całego świata

Miłosierdzie Boże nie jest antropocentryczne, obejmuje swym zasięgiem cały świat, stworzony przez Boga, a przez człowieka zepsuty.

Gardło

Postanowiłem, że przez całą Oktawę będę śpiewał nieszpory, ale nie wiem, czy to jest na chwałę Bożą, bo moje zdolności wokalne z roku na rok stają się coraz gorsze. Powtarzam za psalmistą: Niech miła Mu będzie pieśń moja. Chociaż psalmista miał na pewno więcej talentu niż ja.

A pomyśleć, kiedyś na Polconie śpiewałem hymn do Elbereth na gregoriańską melodię, przed pełną salą słuchaczy.

Kamień wagi wielkiej

W jednej z pieśni wielkanocnych śpiewamy: Darmo kamień wagi wielkiej Żydzi na grób wtoczyli. Ale w Ewangeliach Marka i Mateusza czytamy, że kamień na grób Pana wtoczył Josef z Arymatei, który urządził Mu pogrzeb, a kamień wtoczył bynajmniej nie po to, aby uniemożliwić Jezusowi wyjście z grobu, tylko po prostu zrobił to, co normalni ludzie z grobami robili i robią: zamknął go. W każdym razie, Ewangeliści nie podają nigdzie, że to Żydzi wrodzy Jezusowi zamknęli Jego grób kamieniem, jak zdaje się sugerować omawiana pieśń. Oni tylko, według Mateusza, na już zamknięty grób nałożyli pieczęcie i postawili przed nim strażników.

W tej samej pieśni śpiewamy: Bóg (...) wstaje z grobu, kruszy mury. I znowu, Ewangelie nic nam nie mówią o pokruszeniu grobu czy też zamykającego go kamienia przez Zmartwychwstałego. To dopiero, według Mateusza, anioł zstąpił z nieba i odwalił ów kamień. A grób już był pusty. Jezus raczej, jak śpiewamy w innych pieśniach, przeniknął skalne mury i pieczęci z grobu nie ruszał. Z Ewangelii Jana wiemy przecież, że do Apostołów przyszedł przez zamknięte drzwi...

Można się zastanawiać, czy rzeczona pieśń kościelna, nad którą się pastwię, jest jak szczepionka Astra Zeneca: korzyści z niej są większe niż skutki uboczne. Ja podchodzę do niej ostrożnie, jako do wątpliwej teologicznie.

Szczoteczka do zębów

Kupiłem szczoteczkę do zębów z recyklingu, całkiem ładna. Ciekawy jestem, jak długo będzie mi służyć.

Wielkanocne zdziwienie

Mors et vita duello conflixere mirando;
Dux vitae mortuus regnat vivus.

Bardzo lubię ten fragment z sekwencji wielkanocnej Wipona: śmierć i życie starły się w przedziwnym pojedynku, Wódz życia martwy króluje żywy. Paradoks czy oksymoron? A pojedynek nie o błahą rzecz się toczył, lecz o losy całego kosmosu.

6 kwietnia

Jedna z niewielu dat Śródziemia, jakie pamiętam: 6 kwietnia, po Wojnie o Pierścień, spotkali się Celeborn i Thranduil w środku Puszczy. I był to wtedy Nowy Rok według kalendarza elfów.

Czytam teraz (wyjątkowo na czytniku) książkę ks. Stanisława Adamiaka Teologia Tolkiena. Bardzo dobrze napisana, z odniesieniami także do listów Tolkiena, w których pisał on wprost o katolickości Władcy Pierścieni. Jak na razie, znalazłem tylko dwa małe błędy, nawet już ich nie pamiętam. Solidna podbudowa teologiczna. Czyta się dobrze.

Jak to się ludziom udaje?

Wszyscy znajomi albo już zaszczepieni, albo mają termin szczepienia. Ja nie mam nic. Nawet skierowania wystawionego na szczepienie. Moja matka (75+) też jeszcze nie szczepiona. Jak to wszystko działa?

A tymczasem donoszą, że szczepionka Astra Zeneca słabnie po 12 tygodniach. Wolałbym nie być nią zaszczepiony.

Alleluja!

Surrexit Christus, spes mea. 

I tej nadziei każdemu życzę!

 

Christus victor

Ta noc, kiedy Chrystus jako zwycięzca wyszedł z Otchłani... Jaką mocą brzmią te słowa z Exsultetu.

Oglądałem Wigilię wielkanocną z Watykanu, trwała dwie godziny: trzy czytania ze Starego Testamentu i druga Modlitwa Eucharystyczna. Jak widać, minimalizm jest bliski papieżowi...

A w parafii reklamują Wigilię wielkanocną, która nota bene odbyła się 2 razy: Przyjdźcie, a będziecie naocznym świadkami Zmartwychwstania. Tyle tylko, że naocznych świadków Zmartwychwstania nie ma; jak śpiewamy w Orędziu wielkanocnym, tylko Noc paschalna była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa, świadków ludzkich nie było...

Kolejne zgorszenie

Wigilia wielkanocna na Jasnej Górze, transmitowana przez telewizję, zaczęła się o 18:00, kiedy nawet słońce jeszcze nie zaszło. Zupełne pogwałcenie przepisów liturgicznych! Trzeba to piętnować, może kiedyś się zmieni.

Qui descendisti in regnum mortuorum

1. Płaczcie, Anieli, płaczcie, Duchy święte,
radość wam dzisiaj i wesele wzięte;
płaczcie przy śmierci, płaczcie przy pogrzebie
Króla waszego i Boga na niebie.

2. Płacz, jasne słońce, płacz, koło miesięczne;
zalejcie, gwiazdy, światła swoje wdzięczne;
płaczcie, promienie z nieba wywieszone,
wasze przedniejsze światło zagaszone.

3. Płaczcie, obłoki, płaczcie, chmury dżdżyste,
łzy zamiast rosy wylejcie rzęsiste;
Pan już nie żyje, co rękami swymi,
was porozpinał nad okręgiem ziemi.

4. Płacz, i ty, ziemio, którą człowiekowi
Bóg oddał w darze, jak swemu Synowi;
ten, który niegdyś powstał z mułu twego,
dziś ukrzyżował Stworzyciela swego.

5. Płaczcie, pagórki, góry i doliny,
płaczcie, zwierzęta, ptaki i rośliny;
zapłońcie wstydem, zalejcie się łzami,
bo król wasz zabił Króla nad królami.

6. A na ostatek zapłacz ty, człowiecze;
to przez twe zbrodnie Krew z Chrystusa ciecze;
dla ciebie umarł Syn Boga Jedyny,
by cię wybawić z grzechów twoich winy.

Bardzo lubię tę pieśń, śpiewaną właściwie tylko raz w roku. Znam kościół, w którym zawsze śpiewano ją na zakończenie liturgii Wielkiego Piątku.

A księża-komentatorzy w telewizji wprowadzają, jak zwykle, w błąd, mówiąc, że Wielki Piątek to jedyny dzień bez Eucharystii. Nieprawda, w Wielki Piątek jest Eucharystia, udziela się przecież Komunii w czasie liturgii, zanosi się ją chorym. Nie ma tylko mszy. Natomiast jedynym dniem bez Eucharystii jest Wielka Sobota, kiedy nie ma mszy i nie ma Komunii, nawet dla chorych. To myślenie o Wielkim Piątku jako o dniu bez Eucharystii jest jakieś potrydenckie. Ci, którzy uczą liturgiki w seminariach, powinni z nim walczyć.

Kiedyś myślałem, że napiszę, dlaczego jestem Marcinem od Zstąpienia do Otchłani, ale doszedłem do wniosku, że to zbyt osobiste, aby się uwewnętrzniać publicznie. A przecież nawet przyjaciołom o tym nie opowiadałem.

Jezus zstępuje do Otchłani, a Otchłań Go nie ogarnęła. Ciemności nie są w stanie pojąć ani opanować Słowa, jak czytamy na początku Ewangelii św. Jana. Nawet ciemności królestwa umarłych.

Zasłona się potargała

Podoba mi się, jak Roman Brandstaetter interpretuje rozerwanie się zasłony w świątyni jerozolimskiej przy śmierci Jezusa. Otóż jest to rozdarcie szat, jakiego dokonuje Bóg, JHWH Cewaot, nad martwym ciałem swojego umiłowanego Syna. Gest, jaki wykonywali Izraelici wobec śmierci, tak np. zrobił Jakub, kiedy synowie donieśli mu o (nieprawdziwej wprawdzie) śmierci Josefa, sprzedanego do Egiptu. Cóż innego miał zrobić Pan wobec śmierci swego jedynego Syna?

Ech, szkoda...

Triduum w Watykanie będzie po włosku. Wielka szkoda, bo łacina dawała poczucie jedności Kościoła. Wszystko idzie ku gorszemu...

 

Ciekawe też, dlaczego Franciszek nie będzie przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Może dlatego, że nie będzie mycia nóg według zmiany, którą wprowadził do mszału? OK, w ogóle nie będzie mycia nóg, więc nie mam pomysłów.

Mój biskup, kard. Nycz, zemdlał w czasie Mszy Krzyżma. Archidiecezja prosi o modlitwę.