W nocnym oficjum świąt Apostołów pojawia się trzy razy czasownik annuntiare, który znaczy 'zwiastować, przekazać wiadomość': najpierw w psalmie 18 [19]: opera manuum eius annuntiat firmamentum; dalej, antyfona do psalmu 63 [64]: annuntiaverunt opera Dei; i jeszcze w psalmie 96 [97]: Annuntiaverunt (...) iustitiam eius. Wszystkie te słowa Starego Testamentu Kościół w mądrości swej odnosi do Apostołów. W hymnie zaś Apostołowie nazwani są zwiastunami, nuntii, Ojca.
W Septuagincie, greckim przekładzie Starego Testamentu, we wszystkich trzech psalmach pojawia się ten sam czasownik, ἀναγγέλλω, pokrewny z dobrze znanymi słowami: ἄγγελος, anioł, ktoś, kto przynosi wiadomość, i εὐαγγέλιον, dobra wiadomość, Ewangelia.
Wszystko zaczęło się od anioła, który przyniósł dwie wiadomości: o narodzeniu Jana Chrzciciela i o narodzeniu Jezusa. Dalej jest Ewangelia Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, jak mówi św. Marek (Mk 1:1), dobra wiadomość, którą Jezus głosił, którą jest On sam, i którą o Nim opowiadali Apostołowie. Od wiadomości anioła do wiadomości przekazywanej przez Apostołów, w tym i przez patrona dzisiejszego, św. Jakuba, który jako pierwszy z Apostołów dwunastu został zabity za Jezusa. Jego męczeństwo też jest wiadomością.
Jak wspomniałem, w hymnie modlitwy czytań Apostołowie nazwani są nuntii, zwiastunami, przekazującymi wiadomość. Nuntium breve to po łacinie SMS. Przez Apostołów Bóg nam wysłał i wciąż wysyła swoje SMS-y.
PS Happy name-day, Chris! And happy birthday, Clive!
PS Happy name-day, Chris! And happy birthday, Clive!
Św. Jakub Większy, witraż z Merton College, Oksford |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz