Ut simus eius in gloria coheredes, cui, mortem ipsius annuntiando, compatimur

To fragment z dzisiejszej modlitwy po Komunii, prośba, abyśmy byli współdziedzicami Chrystusa w chwale, ponieważ wspólnie z Nim cierpimy, sprawując Eucharystię i głosząc w niej śmierć Jego*): ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.

Sobór Watykański II w konstytucji Lumen gentium przypomina biblijną naukę  (cf. Rz 8:17) o naszym uczestnictwie w misterium Chrystusa, ponieważ jesteśmy, przez chrzest święty, członkami Jego Ciała (LG 7). Czytamy też w tej konstytucji o udziale w ofierze eucharystycznej Ciała Pańskiego, w której składamy Ojcu, między innymi, nasze cierpienia (LG 34). Udział we mszy świętej jako współcierpienie i współumieranie z Chrystusem: do takiego zjednoczenia mamy dążyć, i tylko przez nie wejść możemy do Jego chwały. Ciężar mszy, będącej udziałem w Męce Pańskiej, jeżeli naprawdę, szczerze i świadomie, w niej uczestniczymy. Sprawując świętą liturgię, współcierpimy z Chrystusem: czy zdajemy sobie z tego sprawę? Jeśli nie, to dzisiejsza modlitwa o tym przypomina.
____________________________
*) Przekład w polskim mszale nie jest zbyt dokładny, traci odniesienie do Listu do Rzymian, o współcierpieniu (compatimur) z Chrystusem, które jest w modlitwie.