Huan jest niezwykłym psem. Wie, że po śniadaniu jest jutrznia, a po spacerze nieszpory, i nawet jeśli ja nie przyjdę jeszcze do pokoju, bo kończę jedzenie albo robię sobie herbatę, to on już przychodzi i zajmuje na łóżku swoje miejsce. Skąd on wie, że to w tym miejscu obok ja będę siedział? Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu. To jest jego liturgia, i świadczy o tym, że dla zwierząt Bóg nie jest obojętny.
(Na łóżku, które zmieniło się w regał do książek, są tylko dwa miejsca: większe dla mnie, i mniejsze akurat dla Huana.)
Wspomagaj nas, o Maryjo, w dniu Twego Nawiedzenia. (Nawiedzenie Maryi: genetivus subiectivus; nawiedzenie Elżbiety: genetivus obiectivus.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz