*men- oraz *smer-

Ecclesiam tuam fideli dita mysteriorum celebratione!

In both forms of the Roman rite sollemnity of the Body and Blood of Christ makes use of the psalm 111 (110): Miserator Dominus escam dedit timentibus se in memoriam suorum mirabilium (antiphon from the Evening Prayer I). The Lord is merciful, he gives food to those who fear him to make them remember his wonders. To remember his wonders. According to St Paul, when Jesus gave his disciples the bread that he made his Body, he said: Do this in remembrance of me (1 Corinthians 11:24). Do remember that wonder I did when I made the bread my Body. The word Paul used is not the same we have in the Greek version of the psalm; the former is ἀνάμνησις, the latter μνεία, but both are from the same root, Indo-European *men-. Latin memoria and commemoratio are from root *(s)mer-. Both roots have meanings of thinking and memory. Eucharist is the memory of wonders of the Last Supper.

--

W obu formach rytu rzymskiego, w I nieszporach uroczystości Ciała i Krwi Chrystusa, pojawia się, przy psalmie 111 (110), antyfona: Miserator Dominus escam dedit timentibus se in memoriam suorum mirabilium, miłosierny Pan dał pokarm bojącym się Go, na pamiątkę swych cudów. Św. Paweł podaje, że kiedy Jezusa dał swym apostołom chleb, który stał się Jego Ciałem, powiedział: Czyńcie to na moją pamiątkę (1 Kor 11:24). Czyńcie to na pamiątkę tego cudu, jakiego dokonałem, a jakim jest przemiana chleba w moje Ciało. Paweł używa innego słowa niż Septuaginta, pisze o ἀνάμνησις, podczas gdy tłumacze psalmu użyli słowa μνεία. Oba jednak pochodzą od tego samego indoeuropejskiego rdzenia, *men-, który oznacza myślenie i pamiętanie. (Łacińska memoria jest od rdzenia *(s)mer-, który ma podobne znaczenie.) Eucharystia jest pamiątką Pana, pamiątką cudu Ostatniej Wieczerzy.