Rozedrganie

Kwarantanna tak mną rozedrgała, że nie mogę się skupić na żadnej lekturze. Ani na Jungu, ani na Freudzie, ani na Baumie i Krainie Oz. Jak wytrzymam do soboty? Módlcie się, aby zawsze znaleźli się chętni do wyprowadzenia psa na spacer, bo na razie to dorywczo robią.

No i stało się

Jestem na kwarantannie: proboszcz w mojej parafii złapał koronawirusa, a miałem z nim kontakt przy Komunii, chociaż na rękę przyjmowałem. Ale od dwóch dni mam stan podgorączkowy i w sanepidzie uznali, że to może być koronawirus, bo już mieli podobne przypadki.

Męczeństwo Poprzednika Pańskiego

Pięknie to przedstawia Beda w dzisiejszej homilii: Jan Chrzciciel, zwiastujący wybawienie, oto w kajdanach w więzieniu; zapowiadający Światłość prawdziwą, i sam nazwany przez Nią pochodnią płonącą i świecącą, w mrokach lochu zamknięty.

A jednak Jan się nie załamał, pozostał wierny Chrystusowi aż do końca: jego radość doszła do kresu, do pełni, do wejścia na niebieską ucztę Baranka, którego zapowiadał i poprzedzał.

W warszawskiej katedrze, gdzie dziś odpust, jest piękna mozaika przedstawiająca Jana Chrzciciela, w otoczeniu świętych Starego Testamentu, wskazującego Baranka, który gładzi grzechy świata.

A tu ikona św. Jana z klasztoru na górze Atos:

 

O absolucie

„Absolutny” to tyle, co „uwolniony”. Uznać Boga za absolut, to tyle, co pozbawić Go wszelkich związków z człowiekiem. Człowiek nie może wówczas działać na Boga ani Bóg na człowieka. Bóg taki byłby czymś całkowicie pozbawionym znaczenia. (C. G. Jung, „Osobowość maniczna”)

Mówienie o śmierci

Tak sobie myślę, że w czasie pandemii powinno się w kazaniach mówić, od czasu do czasu, o śmierci, o przygotowaniu do niej. Wielu katolikom się to z pewnością przyda.

Pisałem wczoraj o śmierci w kontekście Czarnoksiężnika z Archipelagu. Tolkien mówił, że Władca Pierścieni jest książką właśnie o śmierci i nieśmiertelności. Wielka literatura (i co z tego, że fantasy, tak pogardliwie traktowana przez domorosłych krytyków) mówi o tych problemach, które dotykają każdego człowieka, tak jak śmierć.

Kwestia Cienia

Psychologowie uważają, że końcowa scena Czarnoksiężnika z Archipelagu przedstawia akceptację cienia rozumianego na sposób jungowski. Tymczasem z samej książki wynika, jak sądzę, coś innego: ten cień, który prześladuje Geda i który on ostatecznie obejmuje, to świadomość śmiertelności, akceptacja własnej śmierci, która jest nieunikniona.

Domownicy Boga

Czytamy dziś w jutrzni, że jesteśmy domownikami Boga (Ef 2:19). Jakie to niezwykłe, mieszkać z samym Bogiem w jednym domu!

I jeszcze z jutrzni: Błogosławcie Pana, dzikie zwierzęta i trzody (Dn 3:81). Zawsze się zastanawiam, do której kategorii należy pies i kot... Niby udomowione zwierzęta, ale przecież nie trzoda, a czasami sobie przypominają, że są drapieżnikami.

458 lat temu nasza Matka, święta Teresa od Jezusa, zaczęła reformę Karmelu.

Charaktery

Czy wszyscy muszą być sangwinikami? Nie ma już miejsca dla pozostałych typów, dla flegmatyków, melancholików i choleryków? Jest jakieś społeczne oczekiwanie, że każdy jest sangwinikiem. A to nieprawda.

Dwa kierunki

Życie Maryi, kiedyś tu, na ziemi, i teraz, w niebie, ma niejako dwa kierunki, jak o tym dziś przypomina św. Amedeusz w brewiarzu. Święta Dziewica kieruje się ku Bogu w uwielbieniu, i kieruje się z miłosierdziem ku ludziom, potrzebującym Jej pomocy.

Natomiast nie zawsze jest tak, jak pisze św. Amedeusz, że za każdym razem od Maryi odchodzimy wysłuchani. Zdarza się modlitwa niewysłuchana nawet za Jej wstawiennictwem, czy może: wysłuchana inaczej niż oczekiwaliśmy, albo w innym czasie. W końcu i Ona sama doświadczyła niewysłuchanej modlitwy w Kanie Galilejskiej, ale nie zwątpiła, dalej z wiarą prosiła, i w końcu Chrystus dokonał na Jej prośbę cudu.

I mam klucze śmierci i Otchłani

Tylko Chrystus ma władzę nad Otchłanią. Znalazłem to zdanie gdzieś w internecie i uderzyło mnie ono swoją mocą, swoją zapominaną czasami oczywistością, swoją prostotą. 

Quousque?

Może maseczki będziemy już nosić zawsze, pandemia stanie się czymś stałym, codziennym towarzyszem naszego życia? Ty wiesz, Panie. Trwamy wciąż w pewnym zawieszeniu.

A co do maseczek: wiele osób, jakie spotykam w kościele czy w sklepie, źle je nosi. Czy to naprawdę tak trudno nauczyć się, jak prawidłowo założyć maseczkę? Kobieta w kościele maseczkę przed mszą wyjęła, przymierzyła, zdjęła, potem znowu przymierzała w okolicach ofiarowania. Jaki sens takiej maseczki?

Niepokoje

W moim sercu mnożą się niepokoje: niech Twoja pociecha, Panie, orzeźwi moją duszę. Obym pamiętał, że w Twoim ręku są moje losy.

A dziś podwójne święto: Oswina, świętego króla z północnej Anglii, i ikony Matki Bożej Dońskiej.

Hyacinthus

Święty Jacek to po łacinie sanctus Hyacinthus. Ale samo słowo hyacinthus jest starsze niż łacina, bo wzięte z greckiego huakinthos, a jest to wyraz jeszcze przedgrecki, pochodzący od ludów, które zamieszkiwały tereny obecnej Grecji przed przybyciem Greków. Po angielsku Hyacinth jest z kolei imieniem żeńskim; Thomas Merton gdzieś wspomina, że odkrył wreszcie, co to za święty nosi to kobiece imię.

Od poprzedniego nowicjatu dostałem ikonę św. Jacka. Niewiele wiem o tym świętym poza tym, co w brewiarzu, ale ośmielam się dziś prosić go o wstawiennictwo. Święty Jacku, módl się za nami, z pierogami i bez. (Ciekawe, skąd to powiązanie świętego z pierogami, i czy w dominikańskich refektarzach podają dziś pierogi.)

Jak cedr na Libanie zostałaś wywyższona, i jak cyprys na górze Syjon, święta Boża Rodzicielko

Dzisiejsze modlitwy mszalne są stosunkowo młode, mają 70 lat, powstały za Piusa XII, w związku z ogłoszeniem dogmatu o Wniebowzięciu Panny Maryi. Antyfony i hymny w brewiarzu są o wiele starsze, bo mają około tysiąca lat.

Hymn w modlitwie czytań podkreśla, że Maryja, jedna kobieta, przewyższa zasługi wszystkich świętych. Wniebowzięcie jest skutkiem Bożego Macierzyństwa. To przez to, że przyjęła Słowo, że Je zrodziła, a jednocześnie zachowała w swym sercu (vide Ewangelia mszy wigilijnej Wniebowzięcia), przewyższa zasługi innych świętych. I właśnie dlatego, jako pierwsza ze zbawionych, uczestniczy w pełni w chwale Zmartwychwstałego.

W czytanej dziś Ewangelii Maryja mówi: Wszystkie pokolenia będą mnie nazywać szczęśliwą (Łk 1:48). Wcześniej Elżbieta nazywa Ją raz szczęśliwą, a raz błogosławioną, czego nie ma w polskim przekładzie: Błogosławionaś Ty między niewiastami (Łk 1:42) i: Szczęśliwa, któraś uwierzyła (Łk 1:45). Zaiste, szczęśliwa jesteś, Panno Maryjo, dziś pełna chwały radujesz się w Panu, właśnie dlatego, że uwierzyłaś Jego słowu.

Prawie zawsze dzień Zaśnięcia i Wniebowzięcia świętej Dziewicy napełnia mnie radością: radość aniołów staje się udziałem ludzi, radość z piękna Wniebowziętej Dziewicy, którą liturgia przyrównuje do wschodzącej jutrzenki. Spraw, Panno współczucia pełna, aby dla wszystkich ten dzień był dniem radości.

Oblubienica

Każda dusza jest oblubienicą Boga, bo wszyscy dążymy do Godów Baranka. Naszły  mnie te myśli, kiedy słuchałem, jak Loreena śpiewa Dark Night of the Soul św. Jana od Krzyża.

Urlop

Dziś ma być chłodniej, więc przygotowałem się mentalnie na szczepienie psa, ale w naszej lecznicy weterynaryjnej urlop do 15. VIII. Może w przyszłym tygodniu będzie jakiś dzień ochłody.

Bardziej chyba niż Huan przeżywam wyprawę do weterynarza.

Czytania bez zmian

Dziś dzień świętego Wawrzyńca albo, jak kto woli, z łacińska, Laurentego. Czytania mszalne na to święto są właściwie takie same, jak przed soborem, nie uległy zmianie, więc zwolennicy obu rytów rzymskich mogą podać sobie ręce.

Upiornie dziś gorąco.

Znowu Enya

A właściwie nie tyle ona sama, co jej piosenka, Orinoco Flow, w wykonaniu zespołu Celtic Woman, z prostą, a piękną, choreografią. Bardziej mi się podoba niż oryginał. Posłuchać można tutaj.

A jeżeli zacznę, jak Piotr, tonąć, to niech wołam: Panie, ratuj mnie! A On niech wyciągnie swą rękę i mnie chwyci. Tak jakoś pisał św. Tomasz More, a ja za nim powtarzam. Panie, ratuj mnie w każdej chwili, bo inaczej utonę.

Studium

Patron dzisiejszy, święty Dominik, zachęcał swoich współbraci, aby studiowali Stary i Nowy Testament. Zalecenie jak najbardziej na czasie, wciąż obowiązujące.

Myśli błądzenie

Nie wiem, czemu, ale dzisiejszy dzień kojarzy mi się z Ziemiomorzem Ursuli K. Le Guin. Może powinienem na nowo przeczytać którąś z jej książek, przypomnieć sobie smoki...

Ukazał się w blasku

W nieszporach święta Przemienienia Pańskiego mamy pieśń z 1. Listu do Tymoteusza, która pojawia się też w I nieszporach Objawienia Pańskiego. Jest to, być może, starochrześcijański hymn. Dlaczego w te dwa, tak różne, wydawałoby się, dni, jest on używany w liturgii? Objawienie było pierwszym ukazaniem się Jezusa, Boga i Zbawiciela, ludom i narodom. Przemienienie jest objawieniem Boskiej chwały tego samego Jezusa Zbawiciela wybranym uczniom. I tu, i tam, jawi się On jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek.

Napełnij nas światłem swego Przemieniania, Chryste Boże, abyśmy Cię wielbili i wołali: Chwała Tobie, Dawco światła, chwała Tobie.

Zapomniany post

Znowu wczoraj, w wigilię świętego Oswalda, zapomniałem pościć, nie mogę więc liczyć na to, że dane mi będzie poznać datę mojej śmierci. I nie wiem dokładnie, o jaki rodzaj postu chodzi: taki o chlebie i wodzie czy ścisły we współczesnym rozumieniu, czyli z jednym posiłkiem do syta i dwoma lekkimi?

Gloriose rex Osualde, mortem aufer, vitam posce.

Św. Jan Maria Vianney

Obecna modlitwa na dzień św. Jana Marii Vianneya mówi o jego apostolskiej gorliwości. Dawna modlitwa dodawała do tego jeszcze jego oddanie się nieustannej modlitwie i pokucie. Szkoda, że z tego zrezygnowano, bo to powinny być dwie cechy każdego kapłana.

Pies jest miłością

Wróciłem do lektury, którą jakiś czas temu przerwałem, lektury książki Clive'a Wynne Pies jest miłością. Okazuje się, że psy, jako chyba jedyne zwierzęta, wytworzyły silną więź emocjonalną z człowiekiem. I okazują emocje nie tylko merdaniem ogona, ale i mimiką, co potwierdzają badania.

Najbardziej uczłowieczone ze zwierząt.

Czy naprawdę powinien spowiadać?

Ksiądz, którego wiedza teologiczna jest wątpliwa, który jest pozbawiony empatii, który używa przedsoborowej formuły rozgrzeszenia, który mówi tak głośno w konfesjonale, że słychać wszystko w nawie głównej... Do tego nie nosi maseczki.

A dziś w parafii odpust: Maryi Panny Anielskiej.

Przygotowanie do przejścia

Na Wschodzie zaczyna się dziś liturgiczne przygotowanie do Zaśnięcia Najświętszej Dziewicy, zwanego na Zachodzie Jej Wniebowzięciem. Dwie strony tego samego medalu. Śmierć Maryi była jak krótki sen, z którego Pan Ją zbudził, w ciele i duszy, do wiecznego z Nim życia w niebie. To największe święto błogosławionej Maryi, Jej Pascha, Jej Transitus, przejście z tego świata do Pana. A zabrał Ją Pan, jak mówi dawna modlitwa, aby orędowała w niebie za nami, grzesznymi.

Dziś też rocznica wybuchu powstania warszawskiego: Wspomnij na wszystkich, którzy umierali z Twoim imieniem w sercu i na ustach, modlimy się do Maryi Panny Łaskawej, Patronki Warszawy.