Przyzwyczailiśmy się, za Wulgatą, do przekładu: A Słowo było u Boga (J 1:1). Po grecku: καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν. Podobny zwrot znajdujemy w Pierwszym Liście św. Jana: Życie wieczne było πρὸς τὸν πατέρα (1 J 1:2), u Ojca. Można też przetłumaczyć: przy Bogu, przy Ojcu; przed Bogiem, przed Ojcem. Bibliści zwracają jednak uwagę, że grecki przyimek πρός nie ma statycznego znaczenia, związany jest z ruchem, jest dynamiczny. Dlatego lepiej tłumaczyć: Słowo było ku Bogu zwrócone, było przed Nim i ku Niemu. Bardzo dobrze przedstawia to ikona Rublowa, którą zamieściłem powyżej, czystą, aby nie psuć jej piękna; poniżej umieściłem ją z napisami, żeby było wiadomo who is who. Jak widać, Słowo, czyli Syn Boży, Chrystus, jest zwrócony ku Ojcu, ku Bogu, jest właśnie πρὸς τὸν πατέρα. Trójca nie jest statyczna, jest pełna życia, dynamiczna, jest nieustanną relacją Ojca i Syna, i Ducha, którzy się ku sobie zwracają, sobą żyją. Żyją dawaniem się sobie nawzajem i przyjmowaniem się nawzajem. Syn jest zwrócony ku Ojcu, bo nieustannie słucha Ojca (cf. J 15:15), aby przekazać to, co usłyszał, światu (cf. J 1:18).
Na początku było Słowo, a Słowo było ku Bogu zwrócone, i Słowo było Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz