U Bedy możemy przeczytać
o pewnym Eomerze (w łacińskim tekście nazywany jest Eumerem),
który próbował zamordować króla Edwina, 20 kwietnia 626 roku –
w pierwszy dzień świąt wielkanocnych. Nie udało mu się, chociaż
ranił króla, którego zasłonił własnym ciałem jeden z jego
towarzyszy. Z takim impetem Eomer rzucił się na króla, że na
wylot przebił owego królewskiego towarzysza, i ostrze dosięgnęło
Edwina. Także w jednej z wersji Anglo-Saxon Chronicle czytamy o tym
wydarzeniu.
Inny z kolei Eomer pojawia się w
runicznej inskrypcji, pochodzącej najprawdopodobniej z ok. 700 roku.
Jeszcze inny Eomer to syn
króla Offy, o którym wspomina autor Beowulfa (wers 1960).
Samo zaś imię można by przetłumaczyć, dosłownie, jako 'sławny koń', ale lepiej chyba: sławny z powodu koni (np. jako doskonały jeździec).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz