Ktoś mi powiedział, że mam silną wiarę. A to dlatego, że modliłem się, aby nie mieć koronawirusa, wierząc w to mocno, i tak się stało. Ale ja nie wiem, czy to nie była raczej zasługa i wiara tych, którzy modlili się za mnie. Byli jak ci, którzy paralityka przynieśli do Jezusa i spuścili go przez dach, bo nie było innego dojścia.
PS Tytuł z wiersza Jerzego Lieberta.
Mam wielką cześć dla św. Michała Archanioła, zwłaszcza od czasu nawiązania kontaktów z Karmelem Słowa Bożego i Świętych Aniołów. Dlatego trochę mi smutno, że antyfony do pieśni z Ewangelii, w jutrzni i nieszporach, w ogóle tego świętego nie wspominają. To trochę skutek dodania do dzisiejszego święta dwóch innych archaniołów, Gabriela i Rafała. (W średniowieczu byli w tym dniu wspominani, świadczy o tym hymn nieszporów, który i teraz mamy w liturgii.) Ale antyfonę o świętym Michale można było zatrzymać, przynajmniej w nieszporach, bo ta, która jest teraz, podobna jest do antyfon adwentowych.
Wspomóż nas swymi modlitwami, święty Michale Archaniele.
W mszale napisano: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. I wkurza mnie, gdy zamiast tego słyszę kapłańską tfu-rczość: Niech was błogosławi, strzeże i prowadzi Bóg wszechmogący. To jest plugawienie liturgii.
Dziś w modlitwie po Komunii prosimy, aby Najświętszy Sakrament, caeleste mysterium, był odnowieniem mentis et corporis, duszy i ciała tych, którzy Go przyjmują. Sakramenty dotyczą całego człowieka, bo cały człowiek został zbawiony przez Słowo Wcielone.
I mimo tej wiedzy, z lęku przed zakażeniem korzystam wciąż z dyspensy: rekordowe liczby zakażonych nie dodają mi odwagi, aby w niedzielę pójść do kościoła. Boję się spowiedzi i Komunii. Nie wiem, kto przede mną mógł być przy kratkach konfesjonału, i, niestety, do Komunii ludzie podchodzą wymieszani: i ci, co na rękę, i ci, co do ust Komunię przyjmują. Może w tygodniu uda mi się wyspowiadać w kościele, gdzie ten sakrament jest sprawowany w osobnej sali, nie w konfesjonale, i Komunię przyjąć w osobnej procesji dla tych, co na rękę.
Zamiera we mnie serce.
Zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie; i wróci się proch do ziemi tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał (Koh 12:6-7).
Czytamy dziś te słowa w liturgii, a ja się jak zawsze zastanawiam, co to jest ten srebrny sznur i jak można stłuc naczynie ze złota*). Nie mam pojęcia. Ale obraz poetycki jest bardzo plastyczny, bardzo mocny, i uświadamia nam przemijanie, któremu podlegamy wszyscy.
To ciekawe, że Kohelet, tak pesymistyczny, tak bliski niektórym nurtom filozofii greckiej, wszedł do kanonu biblijnego, rabini go nie odrzucili.
____________
*) Chyba że to naczynie z pozłacanego szkła.
Dziś ciekawostka: pod datą 25 września w Martyrologium Rzymskim, czyli oficjalnym kalendarzu katolickim, wpisany jest święty prawosławny, z czasów już po Wielkiej schizmie wschodniej, a mianowicie św. Sergiusz z Radoneża (+1392), o którym można poczytać tutaj. Jednym z jego duchowych synów był, również święty (chociaż chyba niewpisany do Martyrologium), Andrzej Rublow, wspaniały ikonopis, twórca znanej ikony Trójcy Świętej.
Wstawiaj się za nami, święty Sergiuszu, abyśmy osiągnęli zbawienie.
Pan Gawain jawił mi się zawsze jako zwierciadło rycerskich cnót, tymczasem w Roman du Graal (tym napisanym po cyklu Wulgaty*) przedstawiony został jako żądny zemsty morderca, który, aby zabić Erica, zabija najpierw jego konia, tak by Eric nie mógł się bronić.
__________
*) I nie chodzi tu o łaciński przekład Biblii.
Pan wybrał Mateusza na Apostoła, i ulitował się nad nim, a litując się, wybrał go. Takie sprzężenie zwrotne. Niech i na nas Pan spojrzy i ulituje się nad nami, abyśmy mogli pójść za Nim i dojść aż do niebiańskiego Jeruzalem.
Z nieszporów: Daj, abyśmy przepowiadali Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. A więc nie tylko ludziom.
Uważamy się za ukochane dzieci Boże, a jakoś nie chcemy pamiętać, że wszystko zło, jakie jest na świecie, jest z naszego powodu. Wszyscy jesteśmy wezwani do pokuty.
__
Pies znowu choruje: sztywnieje mu kark, ma kłopoty z położeniem się czy wejściem na wersalkę. Vet już dzisiaj nie przyjmuje, musimy czekać do jutra do 12:00. Boję się.
Kiedy świat ochłódł w miłości do Boga, Pan nasz odnowił tę miłość przez stygmaty św. Franciszka z Asyżu, których dziś święto obchodzimy. A przez co Bóg rozgrzeje świat w naszych czasach?
Oddaliśmy kolejną część ubrań po ojcu. Mam nadzieję, że te ubrania trafią do naprawdę potrzebujących.
Jutro w liturgii zaczynamy, przez suche, czyli postne, dni, jesień. Nowa pora roku, poświęcona Bogu, pora plonów, warzyw i owoców.
A dziś wspominamy Maryję Pannę Bolesną, stojącą pod krzyżem Chrystusa. Piękna antyfona do pieśni Zachariasza mówi, że po udziale w cierpieniach Pana, Syna swojego, Najświętsza Dziewica zasiada przy Nim w niebiosach. Przez krzyż do nieba, jak się pozdrawiają franciszkanki Służebnice Krzyża.
Jeśli ktoś może, niech wspomoże Fundację Centaurus, kilka zwierząt oczekuje na pomoc, między innymi kot Niuniek i osiołek Szafirek.
Dziś oficjum świetliste, krzyż w nim błyska i jaśnieje (cf. antyfony jutrzni, hymn nieszporów). Jednocześnie modlitwy przypominają nam, że krzyż jest tylko jedną stroną tajemnicy, drugą jest zmartwychwstanie. Bez zmartwychwstania krzyż nie miałby sensu. Stąd piękna, bizantyńska antyfona do pieśni Zachariasza, w której wielbimy i krzyż, i święte zmartwychwstanie Pana.
A Pan dziś do nas mówi: Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony (J 3:17). To nasza nadzieja.
I jeszcze jedna starożytna antyfona, którą bardzo kocham, z modlitwy w ciągu dnia: Salva nos, Christe Salvator, per virtutem crucis; qui salvasti Petrum in mari, miserere nobis. Wybaw nas, Chryste Zbawicielu, przez potęgę krzyża; który Piotra ocaliłeś na morzu, zmiłuj się nad nami.
Już nie pamiętam, kiedy ostatnio słyszałem III Modlitwę Eucharystyczną, o I i IV nie wspominając. Zawsze jest II ME. Pewnie dlatego, że najkrótsza, zatem księża jej używający gdzieś się spieszą, a czy może być dla katolickiego kapłana coś ważniejszego niż odprawianie mszy?
Piękna dziś modlitwa nad darami: aby to, co każdy złożył Bogu na ofiarę, wszystkim służyło dla zbawienia. Nasze modlitwy, cierpienia, radości, prace, wypoczynek, wszystko to oddajemy Bogu wraz z ofiarą eucharystyczną Ciała Pańskiego. A modlitwa po Komunii prosi, aby kierowała nami łaska, a nie nasze upodobania. Amen.
Zastanawialiśmy się z Chrisem, dlaczego nie powiedziała Dorocie, że może od razu wrócić do Kansas dzięki Srebrnym Trzewikom, tylko wysłała ją do Oza. Mało prawdopodobne, aby nie wiedziała o magii Trzewików, skoro doskonale ją znały Czarownice z Zachodu (zła) i Południa (dobra), jak wynika z dalszej części książki. She was a bitch, konkludował Chris. A ja nie jestem pewny, lubię tę Czarownicę.
Kolejny nowicjat dominikański zaczął naukę łaciny. Tylko jedna grupa, bo jest ich siedmiu. Zobaczymy, co z tego wyjdzie, na razie jestem zadowolony, że mają pytania w trakcie zajęć, i to na temat.
Z powodu pożarów niebo nad Kalifornią przybrało kolor pomarańczowy. Przerażająco to wygląda. Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas, Panie.
Kupiłem wreszcie Psie sucharki, książkę, nie kalendarz. Oto jedna z myśli tam zawartych: Jeśli masz psa, znaczy to, że po prostu cenisz sobie kontakt z istotą milszą, subtelniejszą i zabawniejszą niż większość ludzi.
O godzinie, o której przychodziła pani wyprowadzająca Huana na dwór w czasie mojej kwarantanny, pies patrzy na drzwi do mieszkania. Widać zapamiętał. To w ogóle było niezwykłe, że on ją zaakceptował i wychodził z nią na dłuższe spacery, bo zwykle nieufnie podchodzi do obcych. Modliłem się o wstawiennictwo św. Karadoka, tego od psów, i pomógł.
Jutrznia niedzieli trzeciego tygodnia psałterza jest pełna światła, za sprawą swych próśb. Mowa tam i o blasku zmartwychwstania, i o światłości Ducha Świętego, które rozlewają się, przez Kościół, na cały świat. Jutrznia światłości.
Oglądałem mszę w telewizji. Nie było rano z Łagiewnik, więc oglądałem później z warszawskiej Opatrzności Bożej. Matka jeszcze później oglądała mszę z dożynkami z Jasnej Góry. Widziałem kawałek i bardzo się zgorszyłem, nie tyle nawet dlatego, że msza była nie z niedzieli, tylko o Maryi Pannie, ale dlatego, że z mszą połączone były przemówienia (długie!) polityków. To jak wylewanie pomyj na świętą liturgię, która nie jest miejscem dla takich wystąpień. Ale cóż, sojusz ołtarza z tronem kwitnie w najlepsze... Oby tylko biskupi nie obudzili się kiedyś z ręką w nocniku.
Natomiast jak najbardziej jestem za dożynkami i składaniem Bogu dziękczynienia za płody ziemi, za całe bogactwo natury.
Bring us, O Lord God, at our last awakening into the house and gate of heav'n:
to enter into that gate and dwell in that house,
where there shall be no darkness nor dazzling, but one equal light;
no noise nor silence, but one equal music;
no fears nor hopes, but one equal possession;
no ends nor beginnings, but one equal eternity;
in the habitation of thy glory and dominion, world without end.
Amen.
(John Donne)
Teraz, w czasie pandemii, ludzie narzekają na Sanepid, krytykują, oskarżają, wymyślają etc. A ja miałem z Sanepidem dobre doświadczenia w moim epizodzie z podejrzeniem koronawirusa. Bardzo sympatyczne i bardzo kompetentne panie na drugim końcu linii telefonicznej.
To tyle chciałem powiedzieć :-)
Dziś wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża. Nazywany jest apostołem Anglii, choć sam na żadne misje nie pojechał, ale wysłał z Rzymu do Anglii grupę misjonarzy pod przewodnictwem św. Augustyna (nie tego Augustyna, syna Moniki, ale innego). Jak niegdyś zatroszczył się o niewierzących w Chrystusa, tak niech teraz wspomoże nas, już wierzących, prosimy w hymnie jutrzni.
--
Na internetowym Koncie Pacjenta podają, że mam wynik negatywny: chwalcie Pana! Teraz czekam na telefon z Sanepidu z informacją, co dalej.
Erunandelince, czy Ty w niedziele chodzisz na mszę? Ja chodziłem, po zluzowaniu obostrzeń, czyli tak od czerwca, ale teraz po prostu się boję. O siebie, ale i o matkę, która jest już starszą osobą. Bałbym się teraz iść do spowiedzi przy konfesjonale, i do Komunii.
Módlcie się za karmelitanki z Suchej Huty. Bardzo potrzebują modlitwy, tyle tylko mogę powiedzieć. One modlą się za nas, więc i my winniśmy im modlitwę.
Dziś rocznica śmierci Tolkiena, więc odmawiam oficjum za zmarłych. Może i za mnie kiedyś ktoś takie odmówi.
I modlę się we własnych intencjach, łącząc się z Wami wszystkimi: żebym był zdrowy, a wynik okazał się negatywny.
Wierzcie, że otrzymaliście już to wszystko, o co modlicie się i prosicie, a spełni się wam (Mk 11:24).
Próbuję na Internetowym Koncie Pacjenta znaleźć coś o mojej kwarantannie, ale nie ma nic. Historia leczenia czasowo nie działa. Na wynik badania jeszcze za wcześnie, ale mam nadzieję, że się na Koncie pojawi, przynajmniej tak się sami reklamują ci z gov.pl.
