Thetis i jej siostry

Fragment z Homera na ten tydzień:

[Ἀχιλεὺς] σμερδαλέον δ᾽ ὤιμωξεν· ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ
ἡμένη ἐν βένθεσσιν ἁλὸς παρὰ πατρὶ γέροντι,
κώκυσέν τ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα· θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
ἔνθ᾽ ἄρ᾽ ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε

Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ᾽ Ἁλίη τε βοῶπις
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα

Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
ἔνθα δ᾽ ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ᾽ Ἀμάθεια
ἄλλαι θ᾽ αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν. (Iliada, 18:35-49)

Po śmierci Patroklosa Achilles cierpi, jego krzyk słyszy matka, boska Tetyda, w morskich głębinach, i odpowiada krzykiem, odczuwa ból syna. Jej ból zaś odczuwają Nereidy, jej boskie siostry, których imiona dźwięcznie wymienia Homer w przywołanym fragmencie. Wszystkie właściwie sceny, w których pojawia się Tetyda, są niebywale poruszające, czy to nad brzegiem morza, czy w jego głębiach, czy na Olimpie.

A dalej Achilles mówi z przerażającym bólem o śmierci przyjaciela, o tym, że nie zdołał go ocalić. Pytanie tak wielu ludzi, którzy nagle stracili kogoś bliskiego: dlaczego? Dlaczego nie mogłem go ocalić?
 

αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρ᾽ ἔμελλον ἑταίρωι
κτεινομένωι ἐπαμῦναι· ὁ μὲν μάλα τηλόθι πάτρης

ἔφθιτ᾽, ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι. (Iliada, 18:98-100)