2. niedzielę Wielkiego Postu można nazwać niedzielą Oblicza Pańskiego. Msza zaczyna się słowami psalmu: Szukałem Twego oblicza, będę szukał oblicza Twego, Panie (Ps 27 [26]:8). Czytamy Ewangelię o Przemienieniu Chrystusa, w tym roku według św. Marka. Pisze on wprawdzie tylko o blasku szat Jezusa, ale wiemy z Ewangelii według św. Mateusza, że i Jego twarz zajaśniała jak słońce (Mt 17:2). Chwała Tobie, Królu wieków, chwała Tobie!
In monte sancto suam discipulis aperuit claritatem, głosi prefacja. Na świętej górze Pan odsłonił przed uczniami swoją świetlistą chwałę. Claritas, piękne słowo, bez dobrego odpowiednika w polszczyźnie.
Wstawiaj się za nami grzesznymi, błogosławiona Maryjo, Matko Boża, Pocieszycielko nasza. Święty Dawidzie, niech towarzyszy nam twoja modlitwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz