Tak na szybko: W rycie Sarum, czyli rycie z Salisbury, najpopularniejszym z rytów w późnośredniowiecznej Anglii (a wpłynął on także na kompozytorów tudoriańskich), każdy dzień oktawy wielkanocnej – od niedzieli do niedzieli – miał swoją własną sekwencję. Ta, której obecnie używa Mszał rzymski – Victimae paschali – była przeznaczona na piątek w oktawie Wielkanocy. Nie mam w tej chwili jak sprawdzić, co znaleźć można było w innych średniowiecznych mszałach, spoza Anglii, ale przypuszczam, że mnogość sekwencji mogła się w nich pojawiać. Dobrze znana jest chociażby sekwencja Zyma vetus, pióra Adama od św. Wiktora, a inne też da się znaleźć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz