Każdy, kto zna Tolkiena, wie też doskonale, co to jest eukatastrophe, wie, że jest to niezbędny składnik baśni – bez eukatastrophe baśń nie istnieje. Tolkien swego rodzaju wzorzec widział we Wcieleniu, które jest eukatastrophe całej historii, a Zmartwychwstanie jest eukatastrophe Wcielenia. Ewangelia staje się prawdziwą, archetypiczną baśnią.
Eukatastrophe pojawia się też w psalmach błagalnych i lamentacyjnych: najpierw psalmista się skarży, omdlewa, jest na granicy śmierci, wyniszcza go choroba, gnębią nieprzyjaciele, a potem, zupełnie nagle, następuje zmiana, przejście do wielbienia i chwalenia Boga, które wynikają albo z nadziei w cierpieniu, albo już z doświadczenia po cierpieniu, jeśli psalm opowiada o przeszłości. Taka eukatastrophe jest we wszystkich psalmach tego typu, poza jednym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz