Od czasów Jana XXIII (a więc jeszcze przed Vaticanum II) nikt w Kościele zachodnim nie obchodzi już dzisiaj święta Znalezienia Krzyża Pańskiego. Przypomina mi się przy nim jedna z homilii Ælfrića, i w ogóle kult Krzyża, Halig Rod, jaki znam z anglo-saksońskiej Anglii. Żal mi antyfon, antyfon z 'alleluja', które to święto miało. Takie wielkanocne spojrzenie na krzyż.
Mam wrażenie, że w tym roku sezon na seledynowe, bladozielone liście trwa dłużej. Chociażby po lipach to widać.
Zastanawiałem się już kiedyś, odpowiedzi wciąż nie znam: czy wolno teraz robić wystawienie Najświętszego Sakramentu, np. na nabożeństwo majowe, bez okadzenia? Może wolno, w końcu byłem na Triduum paschalnym bez kadzidła. Ciekawe, czy to wyszło od polskich biskupów, czy z Watykanu.
Sent from my tablet. We are Borg. You will be assimilated.
Brak kadzidła podyktowany względami duszpasterskimi: ktoś musi rozpalić ogień, trzeba kadzielnicę wyczyścić. I najważniejsze: trzeba kogoś przygotować do pełnienia tej funkcji. A to kosztuje czas i trzeba znaleźć chętnego. po co komplikować sobie życie? Poza tym nie każdy w kościele znosi zapach kadzidła, ludzie się skarżą na dym i zbyt intensywna woń. A zatem, mimo, że przepisy mówią o kadzidle, to my, duszpasterze, wiemy o innych względach... (ten tekst to moja ironia, ale zapewne taka jest motywacja na rzecz nieużywania kadzidła)
OdpowiedzUsuńCzyli jednak przepisy się nie zmieniły?
OdpowiedzUsuńKadzielnicy, którą pamiętam z czasów ministranckich, chyba nigdy nie czyszczono, ale używano regularnie. Węgiel był zwykły, ten w krążkach wymyślono później, polewało się na rozpałkę denaturatem... Kadzidło zakrystianin sam robił, sklep Herbapolu był obok kościoła, tam kupował zioła suszone i jałowiec.
Nie jest trudno zorganizować ministrantów, kadzidło i węgielki. Trzeba nieco chęci. Niestety, coraz częściej spotkać można tzw. "tumiwisizm". Według przepisów,jeśli wystawienie Najśw. Sakramentu odbywa się w monstrancji, okadzenia są obowiązkowe. Podobnie jak w czasie Triduum.
OdpowiedzUsuń