Piękny przekład, śpiewany w kościołach jako pieśń nabożna, hymnu Wenancjusza Fortunata, Vexilla Regis. Hymn od wieków używany w liturgii Wielkiego Tygodnia, a Wenancjusz to jeden z największych poetów łacińskich. Krzyż przedstawia jako królewski sztandar, zwycięski proporzec, przez który cały świat został ocalony.
Króla wznoszą się znamiona,
Tajemnica krzyża błyska;
Na nim życie śmiercią kona,
Lecz z tej śmierci życie tryska.
Poranione ostrzem srogim
Włóczni, co Mu bok przeszywa,
Aby nas pojednać z Bogiem,
Krwią i wodą hojnie spływa.
Już się spełnia wieczne słowo
Pieśni, co ją Dawid śpiewa,
Głośną na świat cały mową:
Oto Bóg królował z drzewa.
Drzewo piękne i świetlane,
Zdobne w cną purpurę Króla,
Z dostojnego pnia wybrane,
Święte członki niech otula.
O, szczęśliwe, bo ramiony
Dzierżąc, waży Boskie Ciało,
Okup świata zawieszony
I łup piekłu odebrało.
Krzyżu, bądźże pozdrowiony,
O, nadziejo ty jedyna!
Dobrym łaski pomnóż plony,
Z grzesznych niech się zmyje wina.
Trójco, źródłem, coś żywota,
Ciebie świat niech sławi cały;
Przez krzyż święty otwórz wrota
Do zwycięstwa i do chwały.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz