τὸ ἀρνίον ἐσφάγη καὶ ἐγήγερται,
ἀγαλλιῶμεν, καὶ δώσωμεν τὴν δόξαν αὐτῷ,
ἁλληλουϊά.
ἀγαλλιῶμεν, καὶ δώσωμεν τὴν δόξαν αὐτῷ,
ἁλληλουϊά.
Wesołych świąt wielkanocnych!
Pascha to ciekawe słowo. Weszło do greki z aramejskiego, po grecku jest rodzaju nijakiego, najczęściej nieodmienne, czasami odmieniane według deklinacji III spółgłoskowej. Z greki przeszło do łaciny, gdzie czasami jest rodzaju nijakiego, a czasami odmienia się według deklinacji I, jak rodzaj żeński. Z łaciny weszło do języków romańskich. Po polsku jest Wielkanoc, wyraźna wskazówka, że to święto obchodzi się w nocy, nie popołudniu czy rano. Języki germańskie na określenie tego święta używają słów pokrewnych rdzeniowi, który oznacza wschód, jutrzenkę, nowe światło. Każde właściwie określenie Wielkanocy jest głębokie teologicznie. Pascha, czyli przejście Pana, i nas wraz z Nim, ze śmierci do życia. Wielka Noc, bo w niej dokonało się zmartwychwstanie Chrystusa, który jest światłością świata, rozjaśniającą noc grzechu i śmierci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz