Nunc clarificatus est Filius hominis, et Deus clarificatus est in eo, alleluia

Zajaśniał święty dzień, przez wszystkich upragniony – pardon, nie wszystkich, bo np. polscy biskupi postanowili, dla większego pożytku duchowego wiernych (jakżeby inaczej!) przenieść ten dzień na następną niedzielę. Dzień Wniebowstąpienia Pańskiego, który, zgodnie z Pismem, powinniśmy obchodzić czterdziestego dnia po Wielkanocy, czyli dzisiaj. Aaa... W tym roku niedziela, na którą przeniesiono Wniebowstąpienie, wypada 8. maja, czyli w dzień św. Stanisława, biskupa i męczennika. Jestem gotów przyjmować zakłady, a i sam na nie postawić, że uroczysta msza, z udziałem całego lewitującego Episkopatu, będzie sprawowana według formularza o św. Stanisławie. Oczywiście, dla większego pożytku duchowego wiernych. I w ogóle co tam wstąpienie Pana do nieba, na prawicę Ojca, wobec św. Stanisława. Nie wiem, czy wołać o pomstę do nieba, czy złorzeczyć, czy niecenzuralne słowa rzucać. Makabra, makabra polskiego Episkopatu. Czy można się modlić, mieć nadzieję, że kiedyś Wniebowstąpienie, jakże ważne święto, wróci na dzień sobie właściwy?

Ważne święto, jak i Objawienie, ale kto o Wniebowstąpieniu pamięta? Niech się przyzna...

Tyle uzasadnionych żali, i niech Bóg się zmiłuje nad polskim Episkopatem. Chciałem skupić się na brewiarzowych prośbach tej uroczystości, są wspaniałe. Zwracamy się do Pana Jezusa jako Króla chwały, który ułomność naszego ciała wyniósł nad niebiosa, aby rozjaśnione zostało chwałą, i prosimy: aby nam przywrócił godność dawnego życia, tego sprzed grzechu pierworodnego, rajskiego; aby dał nam zmierzać ku sobie drogą miłości, pozwolił nam zdążać ku Niemu myślą i sercem. W jutrzni wspominamy Jego ofiarę i kapłańską godność (to dzień, w którym niejako rozpoczął swą kapłańską służbę przed obliczem Ojca w niebie; cf. modlitwa nad darami w wigilię Wniebowstąpienia), błagamy, aby wysłuchał naszych próśb, aby nas przez swą ofiarę dopełnił, uczynił doskonałymi, pełnymi w zbawieniu. Tyle treści, tyle skarbów w liturgii Wniebowstąpienia! Dlaczego tak się ją lekceważy?

Jeszcze dwie antyfony z nieszporów Wniebowstąpienia, przedtrydenckie:

Sede a dextris meis, dixit Dominus Domino meo, alleluia (do psalmu 110 [109]).
Qui habitas in caelo, miserere nobis, alleluia (do psalmu 123 [122]). 

PS Nawet w niemieckim kalendarzu z Gwiezdnymi wojnami zaznaczono, że 5.05 jest Wniebowstąpienie!