W
1964 wybitny teolog, uczestnik Vaticanum II, współzałożyciel –
wraz z Josephem Ratzingerem – pisma Communio, Louis Bouyer, pisał:
Ilu
księży nawet teraz skarży się, że reforma Wielkiego Tygodnia
[chodzi o reformę Piusa XII z 1955], a zwłaszcza przywrócenie
Wigilii wielkanocnej, przyniosła niewiele albo nawet wcale
rzeczywistych korzyści? Jakże może być inaczej, jeśli lud
chrześcijański nie poznał prawdziwego znaczenia tych najświętszych
celebracji Kościoła? A jakże mógł poznać, jeśli duchowieństwo
jest zupełnie obojętne, a tym samym nie ukształtowane przez ducha
liturgii, i w duchowości, i w nauczaniu? Przyszłość całego ruchu
liturgicznego i odnowy życia Kościoła będzie zależeć –
bardziej niż od reformy rytów, jakkolwiek może być ona ważna –
przede wszystkim od pełnego i rzeczywistego zrozumienia, że to
duchowni muszą poznać podstawy soborowego nauczania o paschalnym
misterium.
I z tymi przemyśleniami zostawiam wszystkich na Wielki i święty Tydzień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz