Codziennie, rano i wieczorem, Kościół wspomina praojca Abrahama, wspomina obietnicę, jakiej udzielił mu Bóg: że będzie ojcem wielu narodów, i że potomkowie jego zdobędą bramy swoich nieprzyjaciół (Rdz 22:17-18); to obietnica wypełniona w Chrystusie i Kościele.
Bóg, Władca wszechświata, ze wszystkich ludzi na całej ziemi wybrał Abrahama, żeby z nim rozmawiać, objawiać mu siebie, zawrzeć z nim przyjaźń przez przymierze. Jakie to niesamowite! Jeden Abraham, wybrany z miliardów istnień ludzkich, aby stać się przyjacielem Boga i ojcem ludu żydowskiego, z którego narodził się Jezus! Niesamowity wybór Boga. Trzeba o tym pamiętać, kiedy wspomina się w liturgii Abrahama. Był dla Boga, w jakiś sposób, szczególnie wyjątkowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz